માનવી
માનવી
ખારા જળમાં તરે માનવી,
દરિયો દેખી ચરે માનવી.
રાગ - દ્વેષની આડા અવળી,
સોટી લઈ કાં ફરે માનવી.
જગ આખામાં નામ ગજાવી,
ફુગ્ગા માફક ફરફરે માનવ.
સુર - તાલમાં કાંઈ ન સમજે,
તા..તા થૈયા... કરે માનવી.
મીરાં માફક મનમાં રટતાં,
શ્યામ રંગમાં સરે માનવી.