ગામડું
ગામડું
(રાગ-એક વણઝારી ઝૂલણ ઝૂલતી'તી)
એક રૂડું રૂપાળું ગામડું,
એ હૈયે હેતાળું ગામડું;
એમાં રહેતા'તા સંપીને સહું,
એ રૂડું રૂપાળું ગામડું..
એક-બીજાને લોકો મદદ કરે,
દુખિયાં માટે તો સર્વસ્વ ધરે;
એ ગામની તો શી વાત કહું!
એ રૂડું.....
મહેમાનો આવે તો મરી પડે,
મીઠી વાતોમાં ઊંડા ઊતરી પડે;
બન્યા'તા જ્ઞાની તેઓ બહુ,
એ રૂડું.....
નાતજાતમાં તેઓ ન માનતાં,
સૌની સાથે એકતા રાખતાં;
કહેતાં, ‘છે સૌનું એક લહુ',
એ રૂડું.....
તહેવારોનાં લોકો ખૂબ શોખીન,
સૌ સાથે રહે, હોય ધની કે દીન;
એવાં ગામને તો હું ખૂબ ચહું,
એ રૂડું.....
સંપનાં તો પાઠ સૌને શીખવે,
શાંતિ રાખવાં એ સૌને વીનવે;
ને દાખલો બેસાડે હૂબહૂ,
એ રૂડું.....
થઈ ગઈ એક દિવસે ભારે,
રડતી હતી બાઈ એક ચોધારે;
એનાં કલ્પાંતની શી વાત કહું!
એ કલ્પાંત કરતું ગામડું,
એ રૂડું.....