એ ભૂલી નહિ ભુલાઈ નહિ એ

જયારે છવાયા દુઃખના વાદળ,

સુખનો પાલવ લહેરાવતી એ, 

એ ભૂલી નહિ ભુલાઈ નહિ એ.

જયારે આવી ખુશીની લહેર,

ચારેકોર મારી વાતો કરતી એ, 

એ ભૂલી નહિ ભુલાઈ નહિ એ.

જયારે પરણી ગઈ હું બીજે ઘેર,

શિખામણોથી શીખવાડતી એ, 

એ ભૂલી નહિ ભુલાઈ નહિ એ.

જયારે ચાલી રહ્યા અંતિમ શ્વાસ એના,

મારા પહોંચતા જ આંખ મીંચતી એ,

એ ભૂલી નહિ ભુલાઈ નહિ એ.