અણસાર

શોધ્યા કરું એની અણસાર,

દરેક ચહેરામાં,

આવા જ કદકાઠી,

ચહેરાની નમણાશ,

આવી જ ચાલ,

એવો જ અવાજ,

અરે આ આંખો તો અદલ એવી જ,

જયાં નજર પડે એ અણસાર શોધ્યો,

પણ

આજ આટલાં વર્ષ,

કદાચ,

ચહેરા પર કરચલી,

ચાલ પણ શિથિલ,

હાથમાં કંપન,

એ ઝુલ્ફો,

ખૂલ્લા લહેરાતા કેશને લાગ્યું હશે,

સફેદ ગ્રહણ,

એ આંખો,

એ નજર પણ ચોક્કસ શોધતી હશે

એક ઝલક સ્વજનનાં અણસારની,

કે પછી સ્વની જ.