నీది వెటకారం నాది పోయేకాలం

ఈ మథ్య కాలంలో ఆ నలుగురు కూడా రావడం లేదు, 

జస్ట్ ఓ మునిసిపాలిటీ వాన్ తీసుకెళ్లి, 

ఏమొ, ఎటో విసిరేస్తుంది, కుక్కలకు, ఎలుకలకు, పురుగులకు. 

అవి నయం వాటి తాలుకు జీవి పోయిన తర్వాత కూడా గోల, గోలగా అరుస్తాయి. 

నాలుగు రోడ్ల కూడలిలో నలుగురు వచ్చి, ఎవరి దారిన వారు వెళ్లిపోతారు, మిగిలిపోరు. 

ఎవరు ఎవరికి మిగిలారు కనుక, 

ఒక్క కుక్క థర్మరాజుతో తప్ప. 

వచ్చినప్పుడు నగ్నంగా వచ్చి, పోయేటప్పుడు నగ్నంగా పోయేటప్పుడు, 

మథ్యలో బట్ట ఉండాలి గాని, డాబు, రుబాబు ఎందుకో?, 

నన్ను చూడు, నా అందం చూడని. 

నలుగురికంటె ఎక్కువ అన్న వాడికి నలుగురెందుకో!. 

సరితూకం అని ఉన్నంత కాలం మొత్తుకుంటాం, 

కాని, లైఫ్ లో మాత్రం సరితూకం ఉండకూడదనడం ఎందుకో!. 

వచ్చినప్పుడు కామం, క్రోధం అనే ఇద్దరు ఫ్రెండ్స్ ని తెచ్చకోలా, వెళ్లేటప్పుడు కూడా తీసుకెళ్ళవు. 

మరి మథ్యలో ఎందుకు బయ్యా అంత టూ మచ్ గా వచ్చి తగులుకుంటారు. 

సరే తగులు కుంటే తగులుకున్నారు, 

 మళ్ళీ ఈ కామ/క్రోథంతో ఫుల్లైనోళ్ళే నీతి, న్యాయం మట్లాడుతుంటారు, వాళ్లకి కామెడి, 

పడే వాళ్లే చస్తుంటారు.