ଭ୍ରମଣ ଭଉଁରି

ଭାବିତ ନଥିଲି ପ୍ରିୟା

ସାଥେ ମୋ ରହିବ ବୋଲି

ଏ କଥା ସତ ହେଲେବି 

ବିଶ୍ୱାସ ଲାଗୁନି

କଥା ବାଣ୍ଟି ଦେବକୀ 

ଗହଳ ଭିତରେ କାଲି

ନିଷ୍ଟୁର ସମୟଟା 

ସାଥ୍ ଦେବ ନାହିଁ 

ମୁରୁକି ହସି ବୋଧେ 

ମୋ ପାଖୁ ଯିବ ଚାଲୀ

ସମୟଟା ସତେ 

ଏଡ଼େ ଭୟଙ୍କାରି

ସଭିଏଁ ସାଥେ ରହି 

ବୋଧେ ଦେବକୀ 

ଅଲଗା କରି

ମୋ ଜୀବନ ବାଟେ 

ମୂଁ ଜେ ଏକା ବାଟୋଇ

ଆଊ ବେଶି କହୁ ନାହିଁ

ଆଗକୁ ପାଦ ଦେଉଚି ପକାଇ

ଦୁହ୍ନେ ମିଶି ବୁଲିବା ପାଇଁ

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଚାହିଁ ରହିଥିବି ଅନାଇ

ଏହା କେବେ ସତ ହେବ ନାହିଁ

ବୋଧେ ତାହା

ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ନାହିଁ.....!!