रात्र

रात्र माझीच असते रोज

शांत, निश्चिन्त, निरव

नसते भय कसलेच मग मनाला

तनाला सजलेल्या

साऱ्या विश्वात भटकते मन

रंगवत हवे ते स्वप्न. कारण,

कारण सारे विश्व रात्रीचे त्याचे

अन त्याचेच असते!

नसतो कुणीच त्याला कुरतडणारा

मोडणारा, तोडणारा.

होतो मनाचा मग रातकिडा

आपल्याच सुरात लयीत गाणारा

गाणारा किरकिरणारा

पण,

लागता चाहूल पहाटपावलांची

मनाचीच होते मग रात्र

शांत...निश्चिन्त ...निरव...

कारण,भय असतं मनाला,

त्याला कुणी

चोरले...मारले....गाडले जाण्याचे!

.................................

(चोरणारा.....पहाटवारा.....!)