સળગતા બેબુઝ ઉખાણાં

પીગળતાં સૂરજમાં પડછાયાં,

ઓગળીને આથમી ગયાં,

મારી એકલતાને અંતરનાં અઘોર

અંધારાં ગળી ગયાં,

એક જવાબની શોધમાં ખુદ ભટકું,

સવાલ બની જન્મોથી,

જવાબ મળ્યા તો એ સળગતાં,

બેબુઝ ઉખાણાં બની ગયાં,

ને આ આખી જિંદગી તારાં વગર,

એક રેતીનું અફાટ રણ,

તરસની તૃપ્તિની તલાશમાં,

મૃગજળ પણ ઓસરી ગયાં,

બીજ મહોબ્બતનાં દિલની ધરા,

ઉપર નજર વાવી ગઈ,

આ વર્ષામાં એનાં વગર જખ્મો,

બની એ સઘળા ફણગી ગયા,

એક "પરમ" તહેવાર હોય છે,

વહેવાર પ્રણયનો કાયમ,

તમારાં આ વચનો જ અમોને કેવાં,

પ્રેમી "પાગલ" કરી ગયા.