રેખ રૂઠિ ને ગઇ આશ ઉડી રે

રેખ રૂઠિ ને ગઇ આશ ઉડી રે,

કેમ હવે જીવું;

અરરર કેમ; કેમ રે,

જખમને કેમ કરી સીવું...

રેખ રૂઠી...

જેની હૂંફમાં તન મન ધનની,

આશ હતી મોટી;

અરરર આશ; આશ રે,

સહજમાં થઇ ગઇ ખોટી

રેખ રૂઠી...

હીર ઉડ્યૂં ને હિરો કોયલો,

તે પણ નહિં પાસે;

અરરર તે પણ તે પણ રે,

મથ્યો શું સ્વપ્ન તણે ભાસે

રેખ રૂઠી...