ତଥାପି ସିଏ ମୋ ପତ୍ନୀ

ଆଖିରୁ ଜଣାପଡୁଥାଏ ରାଜବଂଶି ବାବୁଙ୍କର ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଅଗାଢ ପ୍ରେମ ଏବଂ ଭଲପାଇବା ।

ଭାରି ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତି ସେ ଜଣେ । ବୃତ୍ତିରେ ଜଣେ ଇଜ୍ଞିନିୟର । ଦେଖିବାକୁ ଶାନ୍ତ ସ୍ବଭାବର ବ୍ୟକ୍ତିଟିଏ । କେବେ ବି ତାଙ୍କ ସହ ଆମର ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ ହୋଇ ନଥିଲା । ଆସାମ ଯିବା ସମୟରେ ଅନ୍ୟଜଣଙ୍କ ଠାରୁ ରାଜବଂଶୀ ସାରଙ୍କର ଫୋନ୍ ନମ୍ବର ଆଣି ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ଫୋନ କରିଥିଲୁ ଏବଂ ତାଙ୍କର ସହଯୋଗ ଆଶା କରିଥିଲୁ । ଯେହେତୁ ମୋ ସ୍ବାମୀ ପେଶାରେ ଜଣେ ଇଞ୍ଜିନିୟର, ଓଡିଶା ଡିପ୍ଲୋମା ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ ସେବା ସଂଘ ଭୁବନେଶ୍ୱର ଶାଖା, ସଭାପତି । ରାଜଵଂଶି ସାର୍ ବି ଜଣେ ଇଞ୍ଜିନିୟର । ସଂଘରେ ରହିବାପାଇଁ ରୁମର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିବାଲାଗି ରାଜବଂଶି ସାରଙ୍କ ସହ ଫୋନରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିଥିଲୁ ।

ଆମେ ଗୌହାଟିରେ ପହଞ୍ଚିବା କ୍ଷଣି ନିଜେ ସେ ଆସି ଆମ ସାମନାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ଏମିତି ପରସ୍ପରର କଥାବାର୍ତ୍ତା ଭିତରେ ମୁଁ ପଚାରିଦେଲି ଭାବିଜୀ ୟାହାଁ ରହେତେ ହେ ଗୌହାଟିମେ । ସିଏ ଗୋଟେ କଥା କହିଥିଲେ ଭାବିଜୀ ହାମେ ଛୋଡକର ଚଲେଗୟେ । ମୁଁ କିଛି ସମୟ ବୁଝିପାରିନଥିଲି ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ସେହି କଥା ପଚାରୁଥାଏ ସେ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ଲୁହକାଢି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ମତେ ଅଠର ବର୍ଷ ହେଲାଣି ଛାଡି କୁଆଡେ ଚାଲିଯାଇଛନ୍ତି । ତୁଣ୍ଡରେ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ କଥା ଥିଲା ମୁଁ ଏବେବି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଭଲପାଏ । ମୁଁ ପଚାରିଲି ସାର ଆପଣ ଏତେ ଭଲ ଆପଣଙ୍କୁ ଛାଡି ଆପଣଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କାହିଁକି ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ?

ସିଏ ଗୋଟିଏ କଥା କହୁଥାନ୍ତି ସ୍ତ୍ରୀ ହେଉଛି ସାକ୍ଷାତ ଦେବୀ ସ୍ବରୂପ ତାଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ସମ୍ମାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ସିଏ ସାକ୍ଷାତ ଲକ୍ଷ୍ମୀ । ସ୍ତ୍ରୀ ଇଶ୍ବରଙ୍କର ଏକ ଅବଦାନ । ସିଏ ମୋ ମିଷ୍ଟରଙ୍କୁ କହୁଥାନ୍ତି ଆପଣ ସାକ୍ଷାତ ଦେବୀଟିଏ ପାଇଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ସବୁବେଳେ ସମ୍ମାନ ଦେବେ । ଏତିକି କହୁ କହୁ ରାଜବଂଶୀ ସାରଙ୍କର ଆଖିରେ ଲୁହ ଟଳଟଳ ହୋଇ ଦେଖାଯାଉଥାଏ । ଖାଲି ଗୋଟିଏ କଥା କହୁଥାନ୍ତି ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ । ସିଏ କାହିଁକି ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ ଜଣାନାହିଁ । ମୁଁ ଏବେବି କହିପାରିବିନି ସିଏ ଭଲ ନୁହଁ ବୋଲି । ସିଏ ବହୁତ ଭଲ । ମୁଁ ଏବେବି ତାଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଛି । ସମସ୍ତେ ମତେ ସେହି କଥା ପଚାରନ୍ତି ଆପଣ ଏତେ ଭଲ ତଥାପି ଆପଣଙ୍କୁ ଛାଡି ଆପଣଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କାହିଁକି ଛାଡିଗଲେ?

ଏତିକି ବାର୍ତ୍ତାଆଳପରେ ପଚାରିଦେଲି ସାର୍ ଆପଣଙ୍କର ପିଲାପିଲି । ସେ ଖୁବ୍ ଶାନ୍ତ ସ୍ବରରେ ବିନମ୍ର ଭାବେ କହିଲେ ମୋର ଦୁଇଟି ଝିଅ । ବଡଝିଅ ଇଂଲଣ୍ଡ କେମ୍ବ୍ରିଜ୍ ୟୁନିଭରସିଟିରେ ପଢୁଛି ଏବଂ ସାନ ଝିଅ ଦିଲ୍ଲୀରେ ପଢୁଛି । ମୋର ଯେତିକି ଗୌହାଟିରେ ଥିବା ଜମି ମୁଁ ସଂଘକୁ ଦାନ କରିଦେଇଛି । ଆଉ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଚାକିରି ଅଛି । ନିଜେ ରୋଷେଇ କରି ଖାଉଛି । ଦେହକୁ ସୁସ୍ଥ ରଖିବା ପାଇଁ ଜିମ୍ ଯାଉଛି । ବିନା ଏସି,ପଙ୍ଖାରେ ରହୁଛି । ଏବେବି ଅନ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କରିନାହିଁ । ତାଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ପାଇଁ ଆମ ପାଖରେ ସମୟ ନଥାଏ ଯେହେତୁ ଆମ ଫ୍ଳାଇଟ ଟାଇମ ହୋଇଯାଇଥାଏ ।

ଭଗବାନଙ୍କ ଲୀଳା ବଡ ବିଚିତ୍ର l ଯେଉଁମାନେ ଖୁବ୍ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟରେ ଥାଆନ୍ତି ଠିକ୍ ସେମିତିଆ ଲୋକ ଦେଖିକି ହିଁ ଦୁଃଖର ପାହଡ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଲଦି ଦିଅନ୍ତି l ସତରେ ସବୁ ପ୍ରକାର ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ସାମ୍ନାକରି ସଫଳତାର ପାହାଚ ପରେ ପାହାଚ ଚଢିବା ତାଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ବହୁତ କଷ୍ଟକର ଥିଲା ।  

ବଣ୍ଡ ପେପରରେ ତାଙ୍କ ସବୁ ସ୍ଥାବର ଅସ୍ଥାବର ସମ୍ପତ୍ତି ସେ ସଂଘ ନାଁରେ କରି ଦେଇଛନ୍ତି । ଅପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପଇସା ଅଛି ତାଙ୍କ ପାଖରେ କିନ୍ତୁ ଆଉ ସେ ମନ ନାହିଁ । ଯେଉଁ ଜମି ଉପରେ ଆସାମ ଡିପ୍ଳୋମା ଇଞ୍ଜିନିୟର ସେବା ସଂଘ ନିର୍ମାଣ ହୋଇଅଛି ସେହି ଜମିଟି ରାଜବଂଶୀ ସାରଙ୍କ ଦ୍ବାରା ଦାନସୂତ୍ରରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି ।

କିନ୍ତୁ ଏସବୁ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବାକୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସମସ୍ତ ଦୁ୍ଃଖ କଷ୍ଟକୁ ଚାପିରଖି ଲକ୍ଷ୍ୟ ପଥରେ ଆଗେଇଚାଲିଥିଲେ ରାଜବଂଶୀ ବାବୁ ।  

ମନରେ ଏବେବି ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ରହୁଛି ଏଥିରେ ଭୁଲ ଅବା କାହାର? ରାଜବଂଶୀ ବାବୁ ଆଗରୁ କ୍ରୁର ସ୍ବଭାବର ଥିଲେ କି?ପରିସ୍ଥିତିରେ ପଡି ଏଭଳି ବଦଳି ଯାଇଛନ୍ତି କି ? ନା ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ଏଥିରେ କିଛି ଭୁଲ ଅଛି । ଦୁଇ ହାତରେ ହିଁ ତାଳି ବାଜେ । ନିଶ୍ଚୟ ଦୁଇଜଣଙ୍କର କିଛି ଭୁଲରହିଥାଇ ପାରେ । କାହାର ଉନିଶ ଆଉ କାହାର ବିଶ୍ । ଖାଲି ରାଜବଂଶି ସାରଙ୍କ ପାଟିରୁ ବାହାରୁଥାଏ ତଥାପି ସେ ମୋର ସ୍ତ୍ରୀ ସିଏ ଯେଉଁଠିବି ଥାଉ ।