Library
ଶୃଙ୍ଗାର
ଶୃଙ୍ଗାର
ବାହାଘର କୁ ୫ ବର୍ଷ ବିତି ଗଲାଣି ହେଲେ ନିଜକୁ କେବେ ଏମିତି ଅସହାୟ ଅନୁଭବ କରିନଥିଲା ପ୍ରିତୀପଦ୍ମା ।
ନିଜ ଛୋଟ ପରିବାରରେ ତ ବହୁତ ଖୁସିରେ ଥିଲା ସେ ।
ଏତେ ପଇସାବାଲା ନହେଲେ ବି କିଛି ଅଭାବ ନଥିଲା ତା ସଂସାର ରେ । ତା ଜୀବନକୁ ନେଇ ଥିଲା କିଛି ଅଭିଯୋଗ ନା କିଛି ଅଭିଳାସ । ଏଇ ୫ ବର୍ଷ ଚଳଣୀ ଭିତରେ ତା ଜୀବନ ଟା କେବେ ଜଟିଳ ଲାଗିନି କି ଆଉ କିଛି ପାଇବାର ଲୋଭ ତାକୁ ଆବୋରି ବସିନି ।
କିନ୍ତୁ ଆଜିର ଘଟଣା ତାକୁ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରି ପକାଉଛି । ପୁରୁଣା ବନ୍ଧୁ ମାନଙ୍କ କେଇପଦ କଥାରେ ସେ ଆଜି ଭାଂଗି ପଡିଛି ।
ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ସ୍ବାମୀ ତା ଆଖିରେ ଅସମର୍ଥ ମଣିଷ ପରି ଲାଗୁଛନ୍ତି ।
ଆଖିରେ ପୁଣି ଲୁହ ଜକେଇ ଆସିଲା । କାହିଁକି ୟାଙ୍କ ପାଖରେ ମୁଁ ମୋ କୁଆଁରୀ ଜୀବନର ପୂର୍ଣ୍ଣଚ୍ଛେଦ ପକେଇଦେଲି ?
ମୋ ରୂପ ଯୌବନ ରେ ସେମିତି କିଛି ଅଭାବ ତ ନଥିଲା ? ଚାହିଁଥିଲେ ୟାଙ୍କଠାରୁ ଆହୁରି ଭଲ ମୋ ଜୀବନରେ ଆସି ପାରିଥା'ନ୍ତେ । କଲେଜ ବେଳରେ ପଛରେ ପଡିଥିବା ଦିପଙ୍କର ଏବେ ଅଧ୍ୟାପକ ଅଛି କାଳେ ଶୁଣିଥିଲା । ଆଉ ତା ନାଁ କୁ ଯିଏ ବ୍ଲେଡ୍ ରେ ହାତ ସାରା କାଟି ଲେଖି ରକ୍ତାକ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ସେ ଏବେ ବଡ଼ ଶିଳ୍ପପତୀ । ସେତେବେଳେ ଯଦି ଜଣଙ୍କ ପ୍ରେମ କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଦେଇଥାନ୍ତା ଆଜି ହୁଏତ ବାପା ମା ଙ୍କ କଥାରେ ବାହା ହୋଇ ଏମିତି ଦଶା ଭୋଗିବାକୁ ପଡି ନଥାନ୍ତା ।
ହଁ ଆଜି ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଏମିତି ପାପ କଥା ପଦ୍ମା ମନକୁ ଛୁଉଁଛି ।
ବିବାହ ଭୋଜୀ ରୁ ଫେରିବା ପରେ ସେ ଯେମିତି ସରିଯାଇଛି ।
ଅପମାନ ବି ଏତେ ଦୟନୀୟ ହୋଇପାରେ ?
ସାଂଗ ମାନଙ୍କ କଥା ଗୁଡିକରେ ସେ କେବଳ ଆହତ ହୋଇଥିଲା ତା ନୁହେଁ , ତା ଆଖିକୁ ବି ସେମାନେ ସବୁ ଆଧୁନିକା ଲାଗୁଥିଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ତୁଳନା ରେ ସେ ବହୁତ ତଳେ ।
-" ଓଃ ସିଏ ତୋ ସ୍ବାମୀ କି ? ଆଛା ସେ କଣ କରନ୍ତି ,? "
ପଦ୍ମା କହିଲା-" ରାଜ ମିସ୍ତ୍ରୀ "
-" ସେ କମଉଛି ନା ନାହିଁ ମ ? ଗୋଟେ କଥା କହିବି ଖରାପ ଭାବିବୁନି ନାଁ ?
-" କଣ କହୁନୁ । "
-" ସେ କଣ କିଛି ତୋ ପାଇଁ କରିନି ମାନେ ଗହଣା ... ଏସବୁ ? ଆରେ ଆମ କଥାକୁ ଭୁଲ୍ ବୁଝେନା ପ୍ରିତୀ । ଦେଏଖେ ବାହାର ବିବାହ ଭୋଜି କୁ ଆସିଛୁ ମାନେ ସୁନା ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର ଆଉ ଚୁଡ଼ି ଡିଜାଇନ୍ ଶାଢ଼ୀ ଏସବୁ ପିନ୍ଧି ଆସିବା କଥା ନା ନାହିଁ ? ନହେଲେ ଲୋକେ ଦେଖି କ'ଣ ଭାବିବେ ? ନାଁ ସବୁ ତାଲା ଦେଇ ରଖି ଦେଇଛୁ ସିନ୍ଧୁକ ରେ କିଏ ନେଇ ଯିବ ବୋଲି ?"
ପଦ୍ମା ମନର ଭାବକୁ ଆଡୁଆଳ କରି କହିଲା ,--" ଆରେ ନାଇଁ ରେ ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ । ତରତର ରେ ବାହାରି ଆସିଲି ତ ସେଥିପାଇଁ ଟିକେ ପିନ୍ଧି ପାରିନି । ଆରେ ସେ ସେମିତିକା ନୁହନ୍ତି ମ ବହୁତ ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି ମୋର । ଏଇ ଗଲା ପୂଜା ରେ ପା ପଚିଶ ହଜାର ଟଙ୍କା ର ଗୋଟେ ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର ଆଣିଛନ୍ତି । ରହ ଆଜି ଘରକୁ ଫେରିଲେ ତୋ ମୋବାଇଲ କୁ ତାଙ୍କ ହ଼୍ବାଟସପ ରେ ପଠାଇବି ଦେଖିବୁ । "
କଥାକୁ ସଜାଡି କହି ଦେଲା ସିନା ବନ୍ଧୁ ମାନଙ୍କ ଆଗରେ । କିନ୍ତୁ ଘରକୁ ଫେରିଲା ପରେ ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଗାଢ଼ ଲୁହ ଖସି ପଡିଲା ପଦ୍ମା ର ।
ୟେ ଦୁଇକଡ ନିଦ ଗଲେଣୀ କେତେବେଳୁ । ପୁପୁନ୍ ବି ତା ପାପା ଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ଗୋଡ ଲଦି ଶୋଇ ପଡ଼ିଛି ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ।
ତଥାପି ପଦ୍ମା ଆଇନା ସାମ୍ନାରେ ବସି ନିଜକୁ ଆଉ ସାଂଗ ମାନଙ୍କୁ ତୂଳନା କରୁଥିଲା । ସେମାନଙ୍କ ପୂରିଲା ପୂରିଲା ଗହଣା ର ଚମକ୍ ରେ ନିଜକୁ ଚମକାଉ ଥିଲା ।
_____________________________________
ଘଟଣା କୁ ପନ୍ଦର ଦିନ ବିତି ସାରିଥିଲା । ଏ କଥା ଗୁଡିକ ପଦ୍ମା ମନରୁ ସାମାନ୍ୟ ଝାପ୍ସା ହୋଇ ଆସୁଥିଲା ।
ମୋବାଇଲ ବାଜି ଉଠିଲା ମୋବାଇଲ ଆଣି ଦେଖିଲା ପଦ୍ମା । ବହୁତ ଦିନ ପରେ ଆଜି ଅଙ୍ଗଦା ଫୋନ୍ କରିଛି । ଏଇ ଏବେ ହିଁ ପଚାରିବ ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର କଥା , କାହିଁକି ଦେଖାଇନି ବୋଲି କୈଫିୟତ ମାଗିବ । ଏବେ ପଦ୍ମା କି ବାହାନା କରିବ ଯେ ?
ଆଉ ଅଧିକ କିଛି ନ ଭାବି କଲ୍ ରିସିଭ୍ କଲା । ପଦ୍ମା କେବେ ଆଶା କରିନଥିଲା ଅଙ୍ଗଦା ଠାରୁ ଏମିତି ସବୁ କଥା ଶୁଣିବ ବୋଲି । ସବୁବେଳେ ବିଳାସ ବ୍ୟସନ ସଜବାଜ ଗହଣା ଗାଣ୍ଠି ଉପରେ କଥା ହେଉଥିବା ପିଲାଟି ଆଜି ଅସନ୍ତୋଷ ନିଜ ଜୀବନ କୁ ନେଇ ଚାକିରିଆ ସ୍ବାମୀ କୁ ନେଇ ।
ସେପଟରୁ ଅଙ୍ଗଦା ର ଭିଜା ଭିଜା କଣ୍ଠସ୍ବର । ଯେମିତି ଅନେକ ଝଡ଼ ବିତି ଯାଇଛି ତା ଉପରେ ଆଉ ସେ ଶେଷକୁ ଅତିଷ୍ଠ ହୋଇ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଛି ।
କିଛି ସମୟ କଥା ହେଲା ପରେ ପଦ୍ମା ପଚାରିଲା -" ଏଇ ଆଜି ଏମିତି କଣ କଥା ହେଉଛୁ ? କଣ ହେଇଛି ତୋର ?
ଅଙ୍ଗଦା କାନ୍ଦି ପକାଇଲା ତାପରେ ଆରମ୍ଭ କଲା -" ଏ ଯାଇଛନ୍ତି କହିକି କମ୍ପାନୀ କାମରେ ବାହାର କୁ ଦଶ ଦିନ ହେଲାଣି ।"
-" ଯାଇଛନ୍ତି ତ , ତୋର ସେଇଠୁ ଅସୁବିଧା କଣ ହେଲା ? "
- " ଫୋନ୍ ଫାନ୍ କିଛି ନାହିଁ "
-" କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିବେ , ତୁ ଏତେ କାଇଁ ଚିନ୍ତା କରୁଛୁ ?'
-" କଥାଟା ସେଠି ନାହିଁ । ସେ ଯୋଉଠି କି ବି ଯାଆନ୍ତି ପ୍ରତି ଦିନ ଥରେ ଦିଇ ଥର ଫୋନ୍ କରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏଥର ତାଙ୍କ ସହ କମ୍ପାନୀ ରୁ ଗୋଟେ ଝିଅ ସାଙ୍ଗରେ ଯାଇଛି । ଲିପ୍ସିକା ନାଁ ତା'ର , ଆସିଥିଲା ଥରେ ଦୁଇ ଥର ଆମ ଘର ଭୋଜି କୁ ଦେଖିଛି ତାକୁ , ଭାରି ଷ୍ଟାଇଲିସ୍ ଟାଇଟ୍ ଜିନ୍ସ୍ ଆଉ ଟପ୍ ପିନ୍ଧି ଆସିଥିଲା । ତା ସହ ବେସ୍ ହସି ହସି କଥା ହେଉଥିଲେ ଇଏ ମୋ ନଜର ଆଢୁଆଳ ରେ । ଯେମିତି ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କ ଭିତରେ କିଛି ଗୋଟେ ନିଶ୍ଚୟ ଅଛି । ଥରେ ୟା କଥା ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲି ଯେ ମୋ ଉପରେ ପ୍ରବଳ ରାଗିଲେ । ଆରେ ଅଫିସ୍ ଷ୍ଟାଫ୍ ଜଣେ ତାଙ୍କ ସହ ହସି କି କଥା ହେବିନି ତ ଆଉ କ'ଣ ରାଗିକି ଅଶାନ୍ତି ହୋଇ କଥା ହେବି ? ତମ ସ୍ତ୍ରୀ ଜାତି ଙ୍କ ଏଇ ସନ୍ଦେହ କରିବା ପ୍ରକୃତି ଜମା ଛାଡ ଯିବନି । ମୁଁ ଆଉ କିଛି କହି ନଥିଲି । ଆଛା ପଦ୍ମା ତୁ କହ ତ ସ୍ଵାମୀ ଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ରେ ଜଣେ ସୁନ୍ଦରୀ ଅବିବାହିତ ଝିଅ ଏକଲା ଯାଇଥିବ ଅଥଚ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ଫୋନ୍ ନଥିବ କି ତାଙ୍କୁ କଲ୍ କଲେ ଲାଗିବନି । ତତେ କେମିତି ଲାଗିବ କହତ ... ?
ସେଦିନ ବି ବିବାହ ଭୋଜି ରେ ମୁଁ ଏକଲା ଯାଇଥିଲି ତୁ ଦେଖିଥିବୁ । ସତ କହୁଚି ପଦ୍ମା ମୋତେ ଜମା ବି ଭଲ ଲାଗୁନି କିଛି । ଏସବୁ କଣ ଯେ ? ଏତେ ଟଙ୍କା ଗାଡ଼ି ମୋଟର ସୁନା ରୂପା ଥାଇ ଲାଭ କ'ଣ ଯଦି ସ୍ବାମୀ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଦେବାକୁ ସମୟ ହିଁ ନାହିଁ ? ବସି ଶାନ୍ତି ରେ ବିତାଇବାକୁ ମିଠା ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଟିଏ ନାହିଁ । ତାଙ୍କ ଅଫିସ ଡିୟୁଟି ଆଉ ସେ , ଘରକୁ ଆସିଲେ କେଇ ମିନିଟ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆଉ ରାତି ବିତେଇ ପୁଣି ସକାଳକୁ ଡିୟୁଟି .. । ତୁମେ ଯୋଉଠିକି ଯାଅ ମନା ନାହିଁ କାର୍ ରେ ଯାଅ ଡ଼୍ରାଇଭର ସାଥିରେ ପୁଣି ଡ୍ରାଇଭର୍ ସାଥୀ ରେ ଫେର । ପଦ୍ମା ମୋତେ ବେଳେ ବେଳେ କେମିତି ଲାଗେ ଜାଣୁ ? ଯେମିତି ସେ ମୋ ପାଖରେ ଥାଇ ବି ବହୁତ ଦୂରରେ । ସବୁ ଥାଇ ବି କିଛି ନାହିଁ ।"
ପଦ୍ମା ଯଥା ସମ୍ଭବ ଅଙ୍ଗଦା କୁ ବୁଝେଇ ବାଝେଇ ଫୋନ୍ କାଟିଲା ।
ତା ପରେ ପରେ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ଫୋନ୍ --" ତତେ ଯେତେ କହିଲେ ତୁ ସୁଧୁରି ବୁନି ବୁଝିଲୁ ?
-" କଣ ହେଇଚି "
--" କଣ ହେଇଛି ? ତତେ କେତେଥର କହିଚି ଚୁନା ମାଛ କୁ ବେସର ଦେଇ ଶୁଖିଲା କରିବୁ ବୋଲି ? ସବୁବେଳେ ତର୍କାରୀ କରି ଥୋଇ ଦେଉଛୁ । ଏଠି ଖରାରେ ଖଟି ଖଟି ପାଣି ମରୁଛି ଶାନ୍ତି ରେ ମଣିଷ ଟିକେ ଖାଇବି ପାରିବନି ? "
-" ନାଇଁ ଟିକେ ବଡ଼ ସାଇଜ଼ ମାଛ ଥିଲା ତ ସେଥିପାଇଁ ତର୍କାରୀ କରିଦେଲି । "
-" ତୋ ମୁଣ୍ଡ , ଅଧିକ ମାମ୍ଲତି କରୁଛୁ ମନକୁ ମନ ବୁଝିଲୁ ? "
-" ହଉ ଛାଡ଼ ରାଗନି , ଆଜିକ ଖାଇଦିଅ ଆଗକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେବି "
ଆଜି କାହିଁକି କେଜାଣି ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ବିରକ୍ତି ଆଉ ଭର୍ତ୍ସନା ପଦ୍ମା କୁ ମିଠା ମିଠା ଲାଗୁଥିଲା ।
--------------------0--0--0-----------------------
✍️.. ପରମେଶ୍ବର ଓଝା
କେନ୍ଦ୍ରାପଡ଼ା
ମେଲ୍ -- ojhaparameswar@gmail.com
