ଯଦି ତୁମେ ମୋ ଶ୍ଳୋକ ହୁଅନ୍ତ!

ମୁଁ ସେଇ ସକାଳ ର ସୁରୁଜ 

ଯାହାର ଆକାଶ ନାହିଁ 

ତୁମ ସ୍ମୃତି ସବୁ ମତେ ଜାବୁଡି ଧରିଛି 

ମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ ଅଜଣା ଅଚିନ୍ହା 

ମୁଁ ମରୁଦ୍ୟାନ ର ବାଟହରା ପଥିକ 

ବନ୍ଦୀ ମୁଁ ତୁମ ହୃଦୟ ର କବଳ ରେ 

ଯେମିତି ଏକ ରଙ୍ଗୀନ ପକ୍ଷୀ ପଞ୍ଜୁରୀ ରେ 

ନିର୍ଜନତା ର ଅଗ୍ନି ରେ ଜଳୁଛି ମୁଁ 

ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ ଜାଳୁଛି ମତେ 

ମୁଁ ନିରୁପାୟ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର 

କାରଣ ଆମେ ଦୁହେଁ ଗୋଟାଏ ଯଞ୍ଜିର ରେ ବନ୍ଧା।