ଯୌଥ ପରିବାର

ଏକତାର ବଳ ଯୌଥ ପରିବାର

ହସ ଖୁସି ଭରା ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂସାର ।

ଉନ୍ନତ ବୁଝାମଣା ଥାଏ ନିରନ୍ତର

ସେବା ତ୍ୟାଗ ରଖିଥାଏ ବଳବତ୍ତର।

ବାଦ ବିବାଦରେ ହୁଏନା ମନାନ୍ତର

ମନ ସ୍ଵଚ୍ଛ ନିର୍ମଳ ଥାଏ ସଭିଁଙ୍କର ।

ଘର ପରିବେଶ ଲାଗେ ପବିତ୍ର ମନ୍ଦିର

ପିତାମାତା ସେ ଘରେ ଜୀବନ୍ତ ଠାକୁର।

ଟଣା ଓଟରାର କିଛି ନ ଥାଏ ଡର

କେହି ହୁଏ ନାହିଁ ସେଠ ସ୍ଵାର୍ଥପର ।

ଦୃଢ଼ ମନୋବଳ ଥାଏ କୁଟୁମ୍ବ ଯାକର 

ଦୁଃଖରେ ସୁଖରେ ହୁଅନ୍ତିନି ଅସ୍ଥିର ।

ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସାହାସ ରଖିଥାନ୍ତି ପ୍ରଚୁର

ମାନି ଚଳୁଥାନ୍ତି ମୁରବୀଙ୍କ ବିଚାର ।

ଆପତ୍ତି ଅଭିଯୋଗ ନ ଥାଏ କାହାର

ଦେଖାନ୍ତି ସୁନ୍ଦର ମାର୍ଜିତ ବ୍ୟବହାର ।

ବିଶୃଙ୍ଖଳା ପ୍ରାୟ ହୁଏନା ବାରମ୍ଵାର

ପୁନେଇଁ ପରବେ ଉତ୍ସବ ମୁଖର ।

ଆନନ୍ଦରେ ନାଚେ ଅଗଣା ଘର

ଆଦର୍ଶ ଅନୁଶାସନ ରହିଥାଏ ଚିର ।

କାହା ପ୍ରତି କେହି ହୁଏନା କୋଠର

ପର କେହି ନୁହଁନ୍ତି ସବୁ ଆପଣାର ।

ସମସ୍ତଙ୍କର ଥାଏ ସମାନ ଅଧିକାର

ପିଲାରୁ ବୟସ୍କ ଏକ ଭାବ ଭାବନାର ।

ଲାଗିଥାଏ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନର ଡୋର

ଘର ପ୍ରତିଥାଏ ସଭିଁଙ୍କର ଆଦର ।

ପରସ୍ପର ଦିଅନ୍ତି ପରସ୍ପରକୁ ନଜର

ଶ୍ରମ ସାଧନାରେ କରନ୍ତି ସବୁ ସୁନ୍ଦର ।

ଏବେ ଆଉ ନାହିଁ ସେ ଯୌଥ ପରିବାର

ଆତ୍ମ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଅନ୍ତି ଯେ ଯାହାର ।

ଜୀବନ ଯାତ୍ରା ହୁଏ ଆଜି କଷ୍ଟକର 

ମୌଳିକତା ରହୁନାହିଁ ସମାଜର ।

ଝୁରି ହୁଏ ସିନା ମନେ ମନେ ତାର

ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ନିଜକୁ ପାଏନା ଉତ୍ତର ।

ଏକା ଏକା ବଞ୍ଚି ମଣିଷ ହୁଏ ନିଷ୍ଠୁର

ନିଜର ଭୁଲ୍ ନିଜେ କରେନା ସ୍ଵୀକାର।