ଉତ୍ତରଣ

ଶିଶିରେ ସାଇତା ନେଲ୍ ପଲିସ୍ ପରି

ଜୀବନଟା ହୋଇପଡ଼େ ଶିଥିଳ,

ମନରୁ ଲିଭି ଲିଭି ଆସେ 

ପ୍ରଜାପତି ଓ ବସନ୍ତ ର ରଙ୍ଗୀନ ସ୍ୱପ୍ନ,

ଓଠରୁ ଶବ୍ଦ ସବୁ ସରି ସରି ଆସେ -

ନିଜ ଭିତରେ ନିଜେ

ଜମାଟ ବାନ୍ଧିବାର ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ,

ହୃଦୟରୁ ଚିନ୍ତା ହଜି ହଜିଯାଏ

ଏକାନ୍ତ ସଂଶୟ ଓ

ସଂକୋଚ ର ପରିଧି ଭିତରେ।

କଳସୀରୁ ଅମୃତ ସରି ସରି ଆସେ

ଶୂନ୍ୟତା ଭରି ଭରି ଆସେ,

ପତ୍ର ସବୁ ଝଡି଼ ଝଡ଼ି ଯାଏ

ତଥାପି ହୁଏନି ଯାତ୍ରାରମ୍ଭ 

ଏକ ଭିନ୍ନ ଇଲାକା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ.......!