ଉଠ ଉଠ ଧନମୋର

ଉଠ ଉଠ ଧନ ମୋର ବାବୁ ନୀଳମଣି

କେତେ ନିଦ୍ରା ଯାଉ ବାପ ଗୌର ଗୁଣମଣି ।।

ନିଶି ଶେଷ ହେଲା ଶୁକ- ଶାରୀ ରାବିଲେଣି

କେତେ ସୁଖେ ନିଦ୍ରା ଯାଉ ଆରେ ଧନମଣି ।।

କର୍ଣ୍ଣେ ପଡେ କିନା କାକ କୋକିଳେର ଡାକ

ଉଠ ଉଠ ବାପଧନ ମୋ କଳା ମାଣିକ । ।

ସାଙ୍ଗ ସାଥି ତୋର ସବୁ ଡାକୁଛନ୍ତି ଦେଖ

ଉଠ ଉଠ ବାପ ମୋରରେ କଳା ଶ୍ରୀମୁଖ । ।

ସନ୍ଥ ଜନେ କହିଛନ୍ତି ପ୍ରାତଃଶଯ୍ୟା ତ୍ୟାଗ

ସ୍ନାନ ଶୌଚ କଲେ ବାବୁ ହୋଇବ ନିରୋଗ । ।

ଅଳସ ପଣକୁ ବାବୁ ଶୀଘ୍ର ପରିହର

ଆଳସ୍ୟପଣ ଲୋକଙ୍କୁ କରେ ଦୁରାଚାର । ।

ମନା ମାନ ଶ୍ୟାମଘନରେ ମନମୋହନ

ସଅଳ ଉଠିଲେ ଯିବୁ ଗୋଗଷ୍ଠକୁ ଜାଣ । ।

ଖାଇବାକୁ ଦେବି ବାବୁ ନାନାଦି ବ୍ୟଞ୍ଜନ

ମନ ଇଚ୍ଛା ଖାଇବୁରେ ହେ ମଧୁସୂଦନ ।।

ସର,ଲବଣୀ, ଗୋଟିକା ଅଧାମ ଚକୁଳି

ସାଇତି ରଖିଛି ତୋରି ପାଇଁ ବନମାଳୀ ।

ଶୁଣି ମାତାଙ୍କର ଅଳି ପ୍ରଭୁ ଗିରିଧାରୀ

ଶଯ୍ୟାତ୍ୟାଗ କଲେ ପ୍ରଭୁ ଭୁବନ ବିହାରୀ । ।

ଶଯ୍ୟାତ୍ୟାଗ କରି ପ୍ରଭୁ ଗଲେ ସଙ୍ଗମେଳେ

ଅଧମକୁ ନ ଚାହିଁଣ ପ୍ରଭୂ ଚାଲିଗଲେ । ।