ଉପନ୍ୟାସ ରେ ସଂଜ୍ଞା

ବେଳେବେଳେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ, 

ବାସ୍ତବତାକୁ ଆଖିଠାର ମାରିବାକୁ. 

ଆଉ କେବେ ମନ କୁହେ, 

ନିଜକୁ କାନଭାସ ପଛରେ ଲୁଚାଇବାକୁ 

ଆଉ କେବେ, 

ନିଜ ଅଜାଣତେ ଉଡ଼ିଯାଏ 

ସେ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ବର୍ବରୀତ,  

ଦୁଃଖ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସୀ ପାଖକୁ 

ସେ ଦୂରରେ ଥିଲେ ବି, 

ତାର ଭାରି ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ ମୋ ସହ

ମୁଁ ନ ଚାହିଁଲେ ବି 

ସେ ମୋତେ missed call ମାରେ 

ଆଉ call back ନ କଲେ... 

ମୋବଇଲ ପରଦାରେ 

ଆଖି ଦେଖା ଆଲୁଅରେ 

Beep କିନା ଶବ୍ଦରେ 

ତତ୍କ୍ଷଣାତ ମେସେଜଟେ ଚାଲି ଆସେ.. 

ମୁଁ ଭାୟାବିତ ହେଇଯାଏ, 

କ୍ଷିପ୍ର ବେଗରେ ଧାଇଁ ଆସେ 

ପଢିବାକୁ ମୋର ଅଧାଲେଖା ଉପନ୍ୟାସ 

ଖୋଜିବସେ ଦୁଃଖର ପରିସଂଜ୍ଞା..

ଆଉ ଓଲଟାଇ ଚାଲେ ପୃଷ୍ଠା ପରେ ପୃଷ୍ଠା...

(ମନେପଡେ କେବେ ଦିନେ "ଦୁଃଖ" କୁ ଦିନେ ଶବ୍ଦଟିଏ ଭାବି ସଂଜ୍ଞା ନିରୂପଣ କରି ଅଧାଲେଖା ଉପନ୍ୟାସରେ ସ୍ଥାନ ଦେଇଥିଲି)