ତୁମେ କଣ ପାରିବନି

ତୁମର ସେ କଥାକୁହା ଆଖିର ଚାହାଣି

ଅମାନିଆ ମନକୁ ମୋ କଲା ଆନ୍ଦୋଳିତ

ଅଙ୍ଗେ ମୋର ଅନଙ୍ଗର ଶତ ଶର ଜ୍ୱାଳା

ଶବ୍ଦ ଖୋଜି ପାଏନା ମୁଁ କରିବାକୁ ବ୍ୟକ୍ତ ॥

ମୋହନ ବଂଶୀର ସ୍ୱନ ଶୁଣି ରାଧାରାଣୀ

ଯେପରି ଅସ୍ଥିର ଯିବା ପାଇଁକି ଯମୁନା

ତୁମ ସେ ଚାହାଣି କାହ୍ନା ବଂଶୀ ସ୍ୱନ ସମ

ଅସ୍ଥିର କରେ ହୃଦୟ ହୁଏ ଆନମନା ॥

ଯମୁନା କୂଳେ କଦମ୍ବ ମୂଳେ ରାଧାକୃଷ୍ଣ

ମିଳନର ଦିବ୍ୟ ପ୍ରେମ ପଡଇ ଉଚ୍ଛୁଳି

ହେଲେ ତମେ ଶୁଣନା ମୋ ହୃଦୟର ଡାକ

ଆସନା ତ କେବେ ମନ ଯାଏ ମୋ ମଉଳି ॥

ଚାନ୍ଦ ଆଉ କୁମୁଦର ପ୍ରୀତି ସମ ଆମ

ପ୍ରେମ କଣ ରହିଯିବ ଚିରଦିନ ପାଇଁ

ସେ ଦୁହିଁଙ୍କ ମଧ୍ୟେ ସିନା ଦୂରତା ବାଧକ

ଆମେ କିମ୍ପା ରହିଯିବା ପରସ୍ପରେ ଚାହିଁ ?

ପ୍ରେମ ତ ମାନେନା ଜାତି ଧର୍ମ ଭେଦଭାବ

ବୁଝେନା ସେ କିଏ ଧନୀ କିଏ ବା ଗରିବ

ତୁମେ କଣ ପାରିବନି ସେ ପ୍ରାଚୀର ଡେଇଁ

ହେବନି କି ଆମ ପ୍ରେମ ଏ ଜନ୍ମେ ସମ୍ଭବ ?

*****