ତୁମ ପଣତ କାନି

ତୁମ ପଣତ କାନି ମୁଁ ହୋଇ ଥାନ୍ତି ଯଦି

ତୁମ ପାଶେ ପାଶେ ରହିଥାନ୍ତି

ତୁମ ଅଙ୍ଗ ସଙ୍ଗ ଲଭି ନିଃସଙ୍ଗ ବେଦନା

ଯା ଲେଉଟି ଯା କହିଥାନ୍ତି ।

ଝୁଲି ପଡୁଥାନ୍ତି କେବେ ଅଝଟରେ

ତୁମେ ତୋଳି ଧରୁଥାନ୍ତ,

ସେନେହ ସଜଡ଼ା ପ୍ରୀତି ଆଳିଙ୍ଗନେ

ଅଙ୍ଗେ ମୁଁ ଜଡ଼ି ଯାଆନ୍ତି ।

କପାଳରୁ ତୁମ ଝାଳ ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ

ଉକୁଟି ଆସନ୍ତା ଯେବେ,

ତୁମ ବାମ ହସ୍ତ ମୃଦୁ ସଂଚାଳନେ

ସ୍ବେଦ ସାଉଁଟି ନିଅନ୍ତି ।

ଲାଜେଇ ଯାଆନ୍ତ ଯଦି କେବେ ତୁମେ

ଝଅଟ ଝଅଟ ଯାଇ,

ଲାଜୁଆ ମୁହଁକୁ ଅଳପ ଘୋଡେଇ

ପ୍ରୀତି ଚିତ୍ର ଲେଖି ଥାନ୍ତି ।

ଅକୁହା କଥାକୁ ସହଜେ କହିବା

ଜାଣିଛ ବାଗରେ ତୁମେ,

ଅଳପ କାମୁଡ଼ା ଦାନ୍ତ ଓଠ ତଳୁ

ପ୍ରେମ ପତ୍ର ଲେଖିଥାନ୍ତି ।

ଠଉରେଇ ତୁମ ଠାର ଠାଣି କଥା

ପୀରତି ଅଠାରେ ବୋଳା,

ବିଶି ଆଙ୍ଗୁଳିରେ ଗୋଡେଇ ହୋଇ ମୁଁ

ପୁଣି ଖୋଲି ଯାଉଥାନ୍ତି ।

ଭରା ଭରା ଅଙ୍ଗ ଯଉବନ ଭାଙ୍ଗ

ପୀରତି ତରଙ୍ଗ ଢେଉ,

ଜବର ରେ ଖୋସି ଦିଅନ୍ତ କମରେ

ପୁଣି ମୁଁ ଖସି ଯାଆନ୍ତି

ତୁମ ପଣତ କାନି ମୁଁ ହୋଇଥାନ୍ତି ଯଦି

ପାଶେ ପାଶେ ରହିଥାନ୍ତି ।