ଠିକଣାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ

ମୋ ଆଖି ସାମ୍ନାରେ 

ସୁପ୍ତ ପ୍ରତିଭାତ ହେଉଥିବା ପଥ

ବାସ୍ତବରେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ନ ଶୋଇ

ଅହରହ ଧାଇଁ ଚାଲିଥାଏ

ଆଖିକୁ ଚକମା ଦେଇ 

ଚତୁରେ ଚତୁରେ,ଅତି ନିଃଶବ୍ଦରେ।

ଗାଢ଼ ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ 

ଅଜଣା ସରୀସୃପଟିଏ 

ଦେହ ଛୁଇଁ ଚାଲିଗଲେ

ଶିହରି ଉଠେ ଯେମିତି ସର୍ବାଙ୍ଗ

ଠିକ ସେମିତି, 

ଆଖିରେ ନଦେଖି କିଛି

ଶୀତେଇ ଉଠେ ପାଦ

କେଉଁ ଏକ ଅଜଣା ଭୟରେ

ରାସ୍ତା ଯେବେ ବଢିଯାଏ ଆଗକୁ ଆଗକୁ

ମୋତେ ଛାଡି ଅନେକ ପଛରେ।

ସାମ୍ନାର ସବୁରାସ୍ତା ନଚାଲି ପାରିଲେ

କ'ଣ ବା ଫରକ ରହିବ

ପାଦ ଥିବା ଆଉ, ନ'ଥିବା ଭିତରେ?

ନା; ଅଟକିଗଲେ ଚଳିବନି;

ଚାଲିବାକୁ ହେବ ମୋତେ

ମୋ'ରାସ୍ତାରେ ନିରନ୍ତର

ଚାଲୁଥିବା ରାସ୍ତାର ସମତାଳେ ,

ଅଣଦେଖା କରିବାକୁ ହେବ

ମୋହଗ୍ରସ୍ଥ ଆଖି ଦି ଟା

ବାରମ୍ବାର ଆଙ୍କିଦେଉଥିବା

ମିଛମାୟାର ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲକୁ।

ରତ ରତ ଖରାବେଳଟା 

ଶିଝେଇ ଦେବ ହୁଏତ ମଳିଚମ;

ଜାଳି ଦେବନାହିଁ ଆଦୌ

କରମକୁ,ମନ-ମରମକୁ

ଅବଶ୍ୟମ୍ଭାବି ଯାହା

ପକ୍ଷୀମାନେ ନୀଡ଼ ମୁଖେ ଉଡିବା ଆଗରୁ 

ପହଞ୍ଚି ନପାରିଲେ ନିଜ ଠିକଣାରେ।।

--------©-------