ତୋ ପ୍ରେମର ନିଆଁ

ଅମାପ ବର୍ଷାର ସ୍ରୋତ

କରି ପାରୁ ନ ଥିଲା ମନକୁ ଥଣ୍ଡା ।।

ତୋ ପ୍ରେମର ନିଆଁ

ହୃଦୟରେ ଜଳୁଥିଲା ଖାଲି ତୁହାକୁ ତୁହା ।।

ନୀଳ ଶାଢ଼ୀରେ ସେଇ ଧଳା ଫୁଲଟା

ବର୍ଷାରେ ଭିଜି ଜହ୍ନ ଭଳି ଫୁଟି ଉଠିଥିଲା ।।

ବେଦନାର ଅଶ୍ରୁ ବର୍ଷା ସହ ମିଶିଯାଇଥିଲା

ତୋତେ ପାଖରେ ପାଇବାର ଇଛା ପୁଣି ବଢିଗଲା ।।

କେତେ ବର୍ଷା କେତେ ଋତୁ ବିତି ଯାଇଥିଲା

ହେଲେ ତୋ ପ୍ରେମର ନିଆଁ ଏବେ ବି ଜଳୁଥିଲା ।।