ସୁନାପୁଅ,,,,,,,,,,,,,,

ସୁନାପୁଅ ଟିଏ 

ମାର ନୟନ ପିତୁଳା

ମଣି ମୁକ୍ତାର ସମ୍ଭାର ।

ମା ହୃଦୟରେ ମନ୍ଦାକିନିର

ସୁଧାମୟ ସୁପବିତ୍ର ଝର

ଯାହାକୁ ପାଇ ଗର୍ବ କରେ

ମାଟିଏ ସୁଖମୟ ଲାଗେ

ତାକୁ ଏ ବିଶାଳ ସଂସାର ।

ତା ବିନା ଲାଗଇ ସବୁକିଛି

ଉଖୁଳା ଉଖୁଳା ଛାଇଯାଏ

ଚାରି ଦିଗେ ଅନ୍ଧାକାର ।

ମମତା ଶିକୁଳିରେ ବାନ୍ଧି

ରଖେ ତାକୁ ପସାରି ପଣତ

ତା ପାଦର ଥୁକୁ ଥୁକୁ ଚାଲି

ପାରେନା କେ ଭୂଲି ସଜାଇ

ରଖେ ହୃଦୟ ସିନ୍ଦୁକେ ସାଇତି     

 ରଖେ ସ୍ମୃତିର ପରଶ ପୁଅର ।

ଖିଲି ଖିଲି ହସ ମା ପାଇଁ

ଚୁନା ଚୁନା ତାରାଫୁଲ

ବୁଣିଦିଏ ଗୌରବର ମୁରୁଜ

ମିଳଇ ଅନୁପମ ଆନନ୍ଦ

ତୋଳି ଦିଏ ରୂପା ପାଉଁଜୀର ଝଙ୍କାର।