ସରଳ ଭାଷାରେ ଉନ୍ନତ ଚିନ୍ତା

ରୁଚୁ ନ ରୁଚୁ ଖାଅ ଯେବେ ପିତା

ଡାଇବେଟିସ୍ ର ନଥିବ ତ ଚିନ୍ତା |୧|

ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତିତା ଏକ ମହତ ଗୁଣ

ଖେଳିଯାଏ ମଲ୍ଲିଫୁଲ ପରି ତା ସୁଗୁଣ |୨|

ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତିତାର କଲେ ପ୍ରୟୋଗ 

ଲାଭ ଅସୁମାରୀ, ହୁଏ ସୁଖ ଭୋଗ |୩|

ଥିଲେ ଥାଉ ପଛେ ଗୁଣ ହଜାର

ଚରିତ୍ର ନଥିଲେ ତ ସବୁ ଅସାର |୪|

ଚରିତ୍ରରେ ରହେ ଶୃଙ୍ଖଳା ସଂଯମତା

ପ୍ରକାଶ ହୁଏ ଆଚରଣରେ ସୁନ୍ଦରତା |୫|

ଅଭ୍ୟାସ କେବଳ ସ୍ଵଛ କରେ ଚରିତ୍ରକୁ 

ସୁସ୍ଥ ଓ ସତେଜ ରଖେ ମଧ୍ୟ ଶରୀରକୁ |୬|

ଜୀବନେ କରି ଯାଉଥିବ ଖାଲି ଅୟସ

ସରି ସୁଖ ପଉଷ, ପିଟିବ ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ ବତାସ |୭|

ପଥବଣା ପଥିକ ତିମିରିତ ତା'ର ପଥ

ବ୍ୟର୍ଥତାରେ ମନୋରଥ ହୁଏ ତ ଅଶାନ୍ତ |୮|

ଶରୀର ହେବ ଦିନେ ଶିଥିଳ ଅବଶ

କିଆଁ ମନେ ଭାବିବ ତୁମେ ଏକା ପୁରୁଷ |୯|

ଶରୀରରୁ ଝୁଲି ପଡିଥିବା ତୁମ ମାଉଁସ

ଦିନେ ଝୁଣି ଖାଇଯିବେ ଶାଗୁଣା ଓ ବାୟସ |୧୦|

ଶ୍ରମିକ ଦେଇପାରେନି ହୀରା ମୋତି ମାଣିକ

ଶ୍ରମରେ ଦୂର କରିଦିଏ ସଂସାର ଯାକର ଦୁଃଖ |୧୧|

ଘୋଟିଗଲେ ମଣିଷେ ଅଜ୍ଞାନର ତମସ

ତୁଟି ଯାଏ ମନୁ ସ୍ୱଚ୍ଛତାର ଦମ୍ଭ ପୌରୁଷ |୧୨|

ଆଜ ମୋ ‌ହୃଦୟରୁ ତୁମ ପାଇଁ ଏ କବିତା

ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇ ପାରୁନି, ଦିଏ ବାରତା |୧୩|

ଯେବେ ବୁଝିଯିବ ମୋ ବାରତାର ମୂଲ୍ୟ

ନିଶ୍ଚିତ ନିଜ ଜୀବନକୁ ଭାବିବି ଧନ୍ୟ |୧୪|