ସପନର ବାଲିଘର

ଭାବନା ତଟରେ ତୋଳିଦେବା ପ୍ରିୟା

ସପନର ବାଲିଘର

ଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ ରଚୁଥିବା ପ୍ରୀତି

ରାତି ରହି ଉଜାଗର ।

ହସୁଥିବେ ତାରା ଆକାଶ କୋଳରେ

ଚାହିଁ ଚୋରା ଚାହାଣୀରେ

ନୀଳ ଉର୍ମିମାଳା ନାଚୁଥିବେ ଆହା

ଭିଜି ଆମ ପୀରତିରେ ।

ଶୀତଳ ସମୀର ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ

ଛୁଇଁଯାଉଥିବ ତନୁ

କୁସୁମ ମହକେ ମିଠା ଅନୁରାଗ

ଜାତ ହେଉଥିବ ମନୁ ।

ହୃଦ କନ୍ଦରରେ ପ୍ରେମର ପ୍ରତ୍ୟାଶା

ଖେଳିଯାଇ ନୀରବରେ

ମଧୁର ଦହନ ଭରିଦେଉଥିବ

ତୃଷାତୁର ପରାଣରେ ।

ପ୍ରୀତି ପ୍ଳାବନରେ ଭିଜୁଥିବା ଦୁହେଁ

ସାଗରକୁ ସାକ୍ଷୀ ରଖି

ରଜନୀ ବକ୍ଷରେ ପ୍ରୀତିର କାହାଣୀ

ଲେଖିଯିବା ଦୁହେଁ ସଖି ।