ସମୟର ଗୁଢତତ୍ତ୍ୱ

ଏକା ଏକା ଜୀବନରେ 

ନିଛାଟିଆ ଦୋଛକିରେ 

ମୁଁ କାହାର ଅପେକ୍ଷାରତ 

ବୋଧେ ସମୟର ।

ସମୟ କାହାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେନା 

ଜାଣି ସୁଦ୍ଧା ବାଟ ବଣା 

ବେଳ ତ ସବୁବେଳେ ରତରତ 

କାହିଁକି କେଜାଣି କଟକଣା ।

ଏକା ଏକା ଦାର୍ଶନିକ ହେବାରେ 

ପଥ ଓ ପାଥେୟ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତରେ 

କାହିଁକି ଏତେ ଅସନ୍ତୋଷ 

ସମୟର ନାହିଁ ପଥପ୍ରାନ୍ତ ।

ସମୟର ବି ନାହିଁ ଆଦିଅନ୍ତ 

ଯଦିଓ ସକାଳ ଓ ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଗତ 

ମଧ୍ୟାର୍ଣ୍ଣ ପାଇଁ ନାହିଁ ଜାତିଗୋତ୍ର 

ସେଇଥି ପାଇଁ ଲାଗେ ବୋଧେ ଅସମାପ୍ତ ।

ଦାର୍ଶନିକ ମନସ୍ତତ୍ତ୍ୱ 

ସମୟନିକଟରେ ତୁଚ୍ଛ ଇତସ୍ତତ

ପରଜୀବି ଓ ଅନୁଜୀବରେ 

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସ୍ୱାତେନ୍ତ୍ରୟତା ଆଜି ପରାହତ 

ଅସମାହିତ ଓ ଭୀତସ୍ତତ୍ର l