ସମୟ ଆଉ ମୁଁ

ସମୟର ନଈରେ ମୁଁ ଗୋଟେ

ପଥହୀନ ଯାଯାବର,

ସ୍ରୋତ ଅଛି ଅନେକ ହେଲେ

ମୁଁ ପାଉନାହିଁ କୂଳ ମୋର !

ସମୟର ତରୀରେ ମୁଁ ଗୋଟେ

ଦିଗହୀନ ନାଉରି,

ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ ଜଣା ନାହିଁ ହେଲେ

ଚାଲୁଛି ମୁଁ ଆଗକୁ ଆହୁଲା ମାରି !

ସମୟର ଅନ୍ଧକାରେ ମୁଁ ଗୋଟେ

 ଦୀପ୍ତିମାନ ମହମବତୀ,

ଆଲୋକ ତ ଦଉଚି ହେଲେ

ସେଇ ଆଲୋକରେ ନିଜକୁ ମୁଁ ମାରୁଛି !

ସମୟର ବିବର୍ତ୍ତନେ ମୁଁ ଗୋଟେ

 ମଲାଟ ଥିବା ଖୋଲାବହି,

ଉପର ଫର୍ଦ୍ଦ ଚିକମିକ କରେ ମୋର

ହେଲେ ଭିତର ଫର୍ଦ୍ଦରେ କିଛି ଲେଖାନାହିଁ !

ସମୟର ପରୀକ୍ଷା ଚକ୍ରେ ମୁଁ ଗୋଟେ

ଅଜ୍ଞାନ ପରୀକ୍ଷାର୍ଥୀ,

ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବୁଝିପାରେ ହେଲେ

ପାଏନାହିଁ ସମାନତାର ମାପକାଠି !

ସମୟର ଅରଣ୍ୟରେ ମୁଁ ଗୋଟେ

ଲକ୍ଷ୍ୟହୀନ ପଥିକ,

ଚାଲିବାକୁ ଅଛି ମୋତେ ପଥ ବହୁଦୂର

ପଥ ହେଉ ଯେତେ କଷ୍ଟଦାୟକ !