ଶରତ ଆଗମନେ

ବେବୀ ନାୟକ

ଫେରୁଛି ଶ୍ରାବଣ ବରଷା ଧାରା,

ନିର୍ମେଘ ଆକାଶ ଦିଶୁଛି ତୋରା,

କେଡେ ମନୋହର ସବୁଜ କ୍ଷେତ,

ତୋଷ ହୋଇଅଛି କୃଷକ ଚିତ୍ତ l

ସତେ କି ଶରତ ଆସିଲା,

ସରସୀର ଜଳ ହେଲା ନିରିମଳ.

ଚଉଦିଗ ଶୋଭା ଦିଶିଲା l

କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ ଢାଳେ ଚାମର,

ନଈପଠାରେ କି' ଶୁଭ୍ର ଚାଦର l

ଗୋଧୂଳୀ ଲଗନ କି' ମନୋହର

ପକ୍ଷୀ କୂଜନରେ ପ୍ରାଣ ବିଭୋର

ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଆଖି ଖୋଲିଲା.

ହଳଦୀ ରଙ୍ଗର ପାଟ ବସନରେ

ସଂଧ୍ୟା କି' ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲା l

ଶରଦ ଶଶୀକୁ ନ ଜାଣେ କିଏ,

ଜୋଛନାରେ ମନ କିଣଇ ଯିଏ l

ପୁଲକିତ ହେଲା କୁମୁଦ ପ୍ରାଣ,

ସଫଳ ହୋଇଲା ସତେ ତା ପ୍ରେମ l

ଶେଫାଳୀ ମୁରୁକି ହସିଲା,

ରାତିକ ପାଇଁକି ଫୁଟୁଥାଉ ପଛେ

ମହକରେ ମନ ମୋହିଲା l

ଆରମ୍ଭ ହୋଇଲା ପାର୍ବଣ ବେଳ,

ପାଳନ ନିମନ୍ତେ ସଭିଙ୍କ ମେଳ l

ଅଗ୍ରପୂଜ୍ୟ ଦେବ ଗଜବଦନ,

ଆସୁଛନ୍ତି ଦେବାକୁ ଦରଶନ l

ତାଙ୍କ ପାଦେ କରି ଜଣାଣ,

ମାଗିବା ଆଶିଷ ହୋଇଥରେତୋଷ,

କରିବେ ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ l