Library
ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ
ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ
ହିମେ କାର୍ତ୍ତିକ ମାର୍ଗଶିର
ପରିବେଶ ଲାଗେ ସ୍ଵଚ୍ଛ ସୁନ୍ଦର
ପ୍ରକୃତି ହୁଏ ମନୋରମ
ନେତ୍ରେ ଦିଶେ ରମ୍ୟ ଅନୁପମ
ହସି ଉଠେ ଧରଣୀରାଣୀ
ଅନୁଭବ ହୁଏ ଅବତରୀ ଆସିଛନ୍ତି
ମର୍ତ୍ତ୍ଵ ଭୁବନେ ସ୍ଵୟଂ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଠାକୁରାଣୀ
ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଇଁ ପାଚି ଆସେ ଧାନ
କ୍ଷେତ ସବୁ ଦିଶେ ସୁନେଲି ବର୍ଣ୍ଣ
କିଆରିରେ ସୋରିଷ ଫୁଲର ହସ
ମନକୁ କରେ ହରଷ ସୁନ୍ଦର ସରସ
ସୁଲୁ ସୁଲୁ ଶୀତଳ ପବନ
ଶୀତ ସିହରଣେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୁଏ ପ୍ରାଣ
କଅଁଳ ଖରାରେ ଉଷୁମ ତେଜେ
ଭାବମୟ ହୁଏ ସାରା ଦିବସ
ନଇଁ ଆସିଲେ ସଞ୍ଜ କ୍ଳାନ୍ତ ଦେହ ଉଦାସ
ବିଶ୍ରାମ ନିଏ ସପନର ଶେଜେ
ଉଇଁ ଆସେ ଫୁଲେଇ ଜହ୍ନ
ପ୍ରାଣପ୍ରିୟା ପରି ସରାଗେ ହସି ହସି
ଢାଳି ଦିଏ ତା ଅନୁରାଗ
ଚୁନା ଚୁନା ଜୋଛନା ପଡ଼ଇ ଖସି
ପାଇ ତାର କୋମଳ ଶୀତଳ ପରଶ
ଉଜାଗର ରୁହନ୍ତି ଗଛର ପତର ଘାସ
ଭାବାବେଗର ସ୍ଵପ୍ନ ବିଳାସେ
ରିକ୍ତ ତନୁ ସିକ୍ତ ହୁଏ ମଧୁ ରସେ
ସେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ ବୁଣିଦିଏ ଇନ୍ଦୁ
ଘନ ରଜନୀ ସାଥେ ସଜନୀ
ଲାଗନ୍ତି ସ୍ଥଳଦେଶେ ଅବା ସପ୍ତସିନ୍ଧୁ
ଟପଟପ କାକର ପଡ଼େ ଝରି
ନିଦ ଅଳସେ ସପନ ଆସେ ଅସୁମାରୀ
ସରି ଆସେ ରାତି ନାଶି ଅରାତି
ଅନ୍ଧାର ଯାଏ ଦୂରକୁ ଘୁଞ୍ଚି
ନବ ଉତ୍ସାହ ଆନନ୍ଦରେ ଶଯ୍ୟା ତେଜି
ଜୀବନ ରଖେ ଆଶାକୁ ତାର ସଞ୍ଚି
ଅନାଇଁ ଦେଖେ ଯେବେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ
ଟିକି ଟିକି ଘାସର ପତରରେ
ଝଲସେ ମଣି ମୁକ୍ତା ସମ
ବାଳ ସୂରୁଜ କିରଣ ବରଣେ
ଚୁପି ଚୁପି କହେ ନୀରବରେ
ସାଇତି ରଖ ସ୍ମରଣେ
ହସେ ଜୀବନ ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶେ
ପର ହୁଏ ନିଜର ସୁନ୍ଦର ଆଚରଣେ
ମୁଁ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ ନିମିଷକର
ଝରି ଯିବି ହସ ଟିକେ ଦେଇ,
ହସୁଥିବ ଏ ଜଗତ
ହୃଦୟରୁ ଅଜାଡ଼ି ଦେଲେ ଶ୍ରଦ୍ଧା
ନିର୍ମଳ ମନରେ ନିର୍ବିକାର ହୋଇ ।
