ଶେଷ ଅଭିନୟ

ଅଭିନୟ ତାକୁ ଖୁବ୍ ଜଣାଥିଲା

       ଆଜନ୍ମ ସେ ଥିଲା କଳାକାର

ଚିହ୍ନି ପାରିଲେନି କେହି ହେଲେ ତାକୁ

      କେତେ ବଡ଼ ଥିଲା ସିଏ ବୀର ।

ପିଲାଟି ଦିନରୁ ଦେଶପ୍ରେମ କଥା

       ଭରି ରହିଥିଲା ହୃଦୟରେ

ପାଠ ପଢୁଥିଲା ମନଯୋଗ ଦେଇ

        ଅଭିନୟ ଥିଲା ସଉକରେ ।

ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଦିନ ଗଡିଗଲା 

        ସରିଗଲା ପାଠପଢ଼ା ‌‌‌‌ଦିନ 

ଫଉଜରେ ଯାଇ ଯୋଗଦେଲା ସିଏ

       ପୁରା ହେଲା ତା'ର ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ ।

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦିନେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା

       ରଣ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ତା' ସମ୍ମୁଖରେ

ମାତୃଭୂମି ପାଇଁ ଏପରି ଲଢିଲା

      ଲଢି ନଥିଲା କେ ଜୀବନରେ ।

ଶେଷ ଅଭିନୟ କାଳଜୟୀ ଥିଲା

       ଋଣି ହୋଇଗଲେ ଦେଶବାସୀ

ଲେଖିଗଲା ସିଏ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣିମ ଅଧ୍ୟାୟ

        କାଳର ବକ୍ଷରେ ହସି ହସି    ।