ଶୈଶବ ଓ ଜୋତା

କଲମ ବଦଳେ ଜୋତା ସେ ଧରିଛି

ହାତେ ଧରିଅଛି ଛୁଞ୍ଚି ।

ଖେଳିବା ବୟସେ ଘର ମୁଣ୍ଡ ବୋଝ

ସ୍ବପ୍ନ ଯାଏ ଘୁଞ୍ଚି ଘୁଞ୍ଚି ।।

ଅବୋଧ ବୁଝେନା ଲାଭ କିବା କ୍ଷତି

ବୁଝେନା କରମ କଣ ।

ହାତୁଡ଼ିରେ ଛେଚେ ଶୈଶବ ତାହାର

ପେଟ ପାଇଁ ଭାଇ ଜାଣ ।।

ଜୋତାରେ ପଲିସି କରୁଥାଏ ନିତି 

ବର୍ଷା ଖରା ଶୀତ ବାର ।

ଇଚ୍ଛା ପଢିବାକୁ ଅର୍ଥା ଭାବ ତାକୁ

ସମୟ କରେ ପ୍ରହାର ।।

ରୁଦ୍ର ସିନା ଆଜି ସୁନ୍ଦର କରୁଛି

ଜୋତା ଘଷି କାର ବାର ।

ଭବିଷ୍ୟତ ତାର ହେବକି ଉଜ୍ବଳ

ଅନ୍ଧାର ହୋଇବା ସାର ।।

ଏମିତି ଅନେକ ରୁଦ୍ର ପରା ଆଜି

ଶୈଶବେ ଧରନ୍ତି କଣ ।

ଜୀବନ ତାଙ୍କର ହୁଏ ଚୁରୁମାର 

ନ ହୋଇ ଉତ୍ତମ ଗଣ ।।