ସ୍ୱାଧୀନ ଦେଶର ଏ କିବା ଲକ୍ଷଣ

ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନରେ ଆନ୍ଦୋଳିତ ମନ ଉତ୍ତର ପାଏନା ଖୋଜି

ସମାଜ ଦାଣ୍ଡରେ ମୁକ୍ତିର ଆନନ୍ଦ କେଉଁଠି ଯାଇଛି ହଜି

ବିଦେଶୀ କବଳୁ ସ୍ୱାଧୀନ ଜନତା ନିଜ ଦେଶେ ପରାଧୀନ

ତଥାପି ଗରବେ କହୁଅଛୁ ସର୍ବେ ମୋ' ଦେଶ ଜାତି ମହାନ ।

ମଣିଷ ସମାନ ରକତ ସମାନ ଜାତିଭେଦ କରେ ଭାଗ

ଦୁର୍ବଳ ଉପରେ ବଇରୀ ସାଜୁଛି ସବଳର ଅହଂ ଗର୍ବ

ସରଳ ନିରୀହ ମଣିଷ ଜିଉଁଛି ଡରି ଡରି ଜୀବନରେ

ହିଂସା କପଟରେ ବଳିୟାନ ଯିଏ ବଞ୍ଚୁଅଛି ଆରାମରେ ।

କ୍ଷମତା ସମ୍ପତ୍ତି କରୁଅଛି ସ୍ୱାର୍ଥୀ ମଣିଷ ବିବେକ ଲୁଟି

ଗରିବ ସଢ଼ୁଛି ଅଭାବ ଭିତରେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖେ ଖଟି ଖଟି

ନାରୀ ସ୍ୱାଧୀନତା ପଡ଼ିଅଛି ବନ୍ଧା ଅଜ୍ଞାତ ଅଛପା ନାହିଁ

କନ୍ୟାଭ୍ରୂଣ ହତ୍ୟା ବଳାତ୍କାର ପୁଣି ଯୌତୁକ ଯାତନା ପାଇଁ ।

ସ୍ୱାଧୀନ ଦେଶର ଏ କିବା ଲକ୍ଷଣ ବିଚାରୁଛି ମନେ ମନେ

ବିହଙ୍ଗଠୁ ହୀନ ମଣିଷ ଜୀବନ ବଦଳିବ କିବା ଦିନେ ?