ରୂପମୟୀ ଅନାମିକା

ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ ନ ପାହୁ ସଜନୀ

ରହିଯାଉ କିଛି କ୍ଷଣ

ଅଭିମାନ ଛାଡି ଛାତିପରେ ଲୋଟି

ଭରିଦିଅ ଶିହରଣ ।

ପିଇବାକୁ ଦିଅ ତୁମ ଓଠ ମଧୁ

ମେଣ୍ଟିଯାଉ ମୋର ତୃଷ୍ଣା

ଅନୁଭବ ମୋତେ କରିବାକୁ ଦିଅ

ତୁମ ତନୁ ମିଠା ବାସ୍ନା ।

ଆଙ୍କିବାକୁ ଦିଅ ପ୍ରୀତିର ଚୁମ୍ବନ

ଛୁଇଁ ତୁମ ଗଣ୍ଡଦେଶ

କାଢିନିଅ ତୁମ ଲାଜର ଓଢଣୀ

ଖୋଲିଦିଅ ଘନକେଶ।

ତୋଳିନେବି ତୁମ ମୁଖ ଚନ୍ଦ୍ରମାକୁ

ମୋର ଦୁଇ ପାପୁଲିରେ

ହଜିବାକୁ ଚାହେଁ ପ୍ରିୟା ତୁମ ସେଇ

ନୀଳନୀଳ ନୟନରେ ।

ପାଦ ନୁପୁରର ନିକ୍ୱଣ ଶବଦେ

କରିଦିଅ ମୋତେ ବନ୍ଦୀ

ନୃତ୍ୟଙ୍ଗନା ସାଜି ଟାଣିନିଅ ମୋତେ 

ହାତେ ମୋର ହାତ ଛନ୍ଦି ।

ଯଉବନ ହିଆ ଲଗାଉଛି ନିଆଁ

କାମନାର ଦୀପଶିଖା

ଦୂରେ ରୁହ ନାହିଁ ପାଶେ ମୋର ବସି

ରୂପମୟୀ ଅନାମିକା ।

ଭିଜିବାକୁ ଦିଅ ପ୍ରେମ ସିନ୍ଧୁନୀରେ

ନୀରବତା ଭଙ୍ଗକରି

ହୃଦୟକୁ ମୋର ଦିଅନା ବେଦନା

ମନଟାକୁ ଚୋରି କରି ।