ଵୃକ୍ଷ

ବୃକ୍ଷ ଟି ଏ କରି ଦିଅ ହେ ଜନମ

ତୁମରି ପାଶେ ମୋ ଗୁହାରି,

ସାତ ପିଢ଼ି ଙ୍କୁ ମୁଁ ଆହାର ଯୋଗାଇ

ମଣିବି ନିଜ କୁ ଧନ୍ୟ ।

ମୋ ଶାଖା ପ୍ରଶାଖା ହେବ ସାହା ବାସ

କୋଟି କୋଟି କୀଟ ପତଙ୍ଗ ଙ୍କ ର,

ମୋ ଫଳ ଫୁଲ ଖାଇ ହସିବ ଜୀବନ

ଏ ଧରା ପରେ ବଞ୍ଚି କରିଣ ।

ବୃକ୍ଷ ଟି ଏ କରି ଦିଅ ହେ ଜନମ

ତୁମରି ପାଶେ ମୋ ଗୁହାରି,

ଜନମ ଜନମ ମୋ ମଞ୍ଜି, ମୋ ଗଣ୍ଠି ରୁ

ଗଢ଼ୁ ଥିବ ନୂଆ ନୂଆ ଜୀବନ ।

ପରୋପକାର କରି ଲଭିବିନି ମୁଁ ଯେ

କେବେ ପ୍ରତି ଉପକାର ର ମନ,

ଦେଇ ଅମ୍ଳଜାନ ନେଇ ଅଙ୍ଗାରକାମ୍ଳ

ପ୍ରକୃତି କୁ ରଖିବି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ।

ବୃକ୍ଷ ହୋଇ ମୁହିଁ ପରୋପକାର କରେ

ମଣିଷ ଶିଖିବ ଏହି ,

କଷ୍ଟ ପରେ ମୁଁ ସହିବି ଶରୀରେ 

ଖରା, ବର୍ଷା, ପୁଣି ଶୀତ ରେ

ନ ଦେବି କାହାକୁ କଷ୍ଟ ।

ଶିମିଳି, ଶାଳ କି ନିମ୍ବ ବୃକ୍ଷ କର

ଅଥବା ଦେବଦାରୁ, ଚନ୍ଦନ,ଓ ବଟବୃକ୍ଷ,

ଯେଉଁ ବୃକ୍ଷ ଟି ଏ କରି ଜନ୍ମା ହେ ସାଇଁ

ଦିଅ ମୋତେ ପରୋପକାର ର ହୃଦୟ ।