ରିକ୍ସାବାଲା

ରିକ୍ସା ଚଲାଇ ପେଟ ପୋଷେ ଯିଏ

   ରିକ୍ସାବାଲା ଅଟେ ସିଏ

ସହର ବଜାର ଗଳି କନ୍ଦି ରାସ୍ତା 

    ତାକୁ ସବୁ ଜଣା ଥାଏ ।

ଠିକ୍ ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଦିଏ

   ପାଉଣା ନେଇଣ ତାର

ତା ପାଇଁ ଅନେକ ଅଜଣା ଲୋକଙ୍କ 

   ହୋଇଥାଏ ଉପକାର ।

ଖରା, ବର୍ଷା, ଶୀତ ,ତୋଫାନ ଝଡକୁ 

   ଖାତିରି କରେନା ସିଏ

ନିଜେ କଷ୍ଟ ସହି ପାଉଣା ତା ନେଇ

    ତାକୁ ପହଞ୍ଚାଇ ଦିଏ ।

ଅସହ୍ୟ ଝାଞ୍ଜିରେ ଓପାସେ ରହିଛି ସେ

    ପରିବାର ଖୁସି ପାଇଁ 

ହେଲେ ତାର ମୂଲ ଏଇତ ସମାଜ

   ନା ପରିବାର ବୁଝି ଥାଇ ।

ସାଇକେଲ ପରି ପେଟାଲ ମାରଇ

   ତିନୋଟି ଚକ ତା ଥାଏ

ସଟ୍ କଟ୍ ରାସ୍ତା ଭଲ ଜଣା ଥାଏ

   ଶୀଘ୍ର ପହଞ୍ଚାଇ ଦିଏ ।

ବସ୍ ରୁ ଯାତ୍ରୀ ଓହ୍ଲାଇବା ମାତ୍ରେ

   ସିଏ ଆଗ ଡାକ ଦିଏ

କୋଉଠିକୁ ଯିବ ସେଇ ସ୍ଥାନ ନାଆଁ 

   ପଚାରି ସେ ବୁଝି ନିଏ ।

ସେହି ଅନୁସାରେ ଭଡା ନେଇଥାଏ

   ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କଠୁ ସିଏ

କେତେ ରିକ୍ସାବାଲା ଠକାମୀ କରିଣ

   ପଇସାକୁ ନେଇ ଯାଏ ।

ହଇରାଣ ପୁଣି କରଇ ବହୁତ 

   ବାଟ ବୁଲାଉଣ ଥାଏ 

ଠକି ଭଣ୍ଡି ସିଏ ଅଜଣା ଲୋକକୁ

   ହଇରାଣ କରି ଦିଏ ।

ତା ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କ ରିକ୍ସାବାଲାଙ୍କ 

    ଉପରୁ ଭରସା ତୁଟେ

ପୁଣି ଇଏ କାଳେ ଭୁଆଁ ବୁଲେଇବ

    ଏଇ ଭାବନା ତା ଛୁଟେ ।

ରିକ୍ସା ଛାଡି ସେ ଅଟୋରିକ୍ସା କରି

    ଦୂରସ୍ଥାନ ଚାଲି ଯାଏ

ବିଚାରି ଅଭାବୀ ସତ୍ୟ ରିକ୍ସାବାଲା

  ତା ପାଇଁ କଷ୍ଟ ପାଏ ।

ତାହାରି ମନର ଦରଦି ଦୁଃଖକୁ

   ନା କିଏ ବୁଝି ଥାଏ

ସମ୍ମାନ କିଏ ତାକୁ ଦେଉ ନା ନ ଦେଉ 

   ସଭିଁଙ୍କି ସେ ଭଲ ପାଏ ।