STORYMIRROR

Soumya Shubhadarshinee

Abstract

3  

Soumya Shubhadarshinee

Abstract

ରାତିଏ ନିଦ

ରାତିଏ ନିଦ

1 min
200



ଏକଦମ ତାଜା ଗାଢ଼ କାଳିମା ଲଗା

ତା' ମୃତ୍ୟୁ ଡାକ ରାସ୍ତାରେ  

ହୁଏତ ସ୍ପଷ୍ଟ ଶୁଭୁଛି ସଭିଙ୍କୁ 

 ଦିନ ରାତି ଚବିଶ ପ୍ରହରେ ।


ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଇସ୍ତାହାର ପବନରେ 

 ଶଙ୍କାର ବାର୍ତ୍ତା ସଭିଙ୍କ ଭିତରେ

ଜାକିଜୁକି ପଙ୍ଗୁ ସ୍ୱପ୍ନତକ 

 ନିବୁଜ ଏବେ ବିବଶତାର ସିନ୍ଧୁକରେ।

 

ମୁର୍ହୂ ମୁର୍ହୂ ରୂପ ବଦଳେଇ

ବେଶ ବଦଳେଇ , ଭୂଷା ବଦଳେଇ

ବାରମ୍ବାର ଆସୁଛି ସେ 

ଖବରକାଗଜରେ ଖବର ହେଇ

ଆମ ଲାଗି ସନ୍ତ୍ରାସ ନେଇ।


ଇପ୍ସା ମୋର ହୁଅନ୍ତି ଦଧିଚୀ

 ବଜ୍ର ତିଆରନ୍ତି ମୋ ଅସ୍ଥିରେ 

ଯେଉଁଥିରେ ନିପାତ ହୁଅନ୍ତା 

 ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ସର୍ବହନ୍ତା ଅଚୀରେ ।


ହୁଏତ ଏଇ ଇଚ୍ଛା 

ତୁମକୁ ବେହିସାବୀ ଲାଗିବ

>

ଥୋକେ ମୋତେ ବିସ୍ମୟ ଭାବିବେ

ଥୋକେ ମୋତେ ପାଗଳ କହିବେ।


କିନ୍ତୁ ଏତକ ବିଦାୟୀ ବେଳାରେ 

ଜନହିତ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ 

ଗୋଟେ ପ୍ରୟାସ ବୋଲି

ଗୋଟିଏ ବି ଲୋକ ଯଦି ବୁଝିବ

ଶେଷ ଦିନଗୁଡିକର ସମ୍ଭାବନା

ଶତ ଗୁଣିତ ହେବ ।


ଆକାଶର ଅଦୃଶ୍ୟ ଉଲ୍ଲାସ

ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ଓ ଦୀପ୍ତିମନ୍ତ ହେବ 

ଆଉ ତୁମେ ସବୁ ପାଇବ

ମୁଠେ ସ୍ୱପ୍ନ ଭରା ନିଦ।


ସେତିକି ଅମୁଲ ମୂଲ

ସବୁ ମଣିଷଙ୍କ ପାଇଁ 

ହଜିଛି ଯେ ଅଗ୍ନାଅଗ୍ନି ବନସ୍ତରେ 

ଆମ ଅଖିର ସରହଦ ଭୁଲେଇ ।



ନିରୂପଦ୍ରବ ଜୀବନ ଏବେ ଅପହଞ୍ଚ 

ସୁରକ୍ଷିତ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଏବେ ଦୁଷ୍ପ୍ରାପ୍ୟ

ଆଉ ନିଦ କଥା 

ବୁଝିପାରିବେ ସଭିଏଁ 

ସୁଧିଜନେ , ବିଜ୍ଞଜନେ ।






Rate this content
Log in