ଦାମ

ଯେଉଁଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲି ଯାତ୍ରା

ସେଇ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡର ମାଟି ମୁଠେ ଚାହୁଁଛି

ସେଇ ନାରଣ କକେଇ ମାଲପୁଆ

 ଆଉ ସଞ୍ଜୁଆ ଅନ୍ଧକାରର ଚମକ ଖୋଜୁଛି ।

କୁହା ଯାଇ ନଥିବା ତମାମ ଗପର

    ଅସମାପ୍ତ ଉପସଂହାର ଲେଖୁଛି 

ଶୁଣା ଯାଇ ନଥିବା ଅଗଣିତ କବିତାର

  କାବ୍ୟିକ ଚେତନାକୁ ଅନୁଭବ କରୁଛି ।

କୁହ ତୁମକୁ କଣ ମୋର ଏଇ ସଂଳାପ

 କେବଳ ପାଗଳର ପ୍ରଳାପ ଲାଗୁଛି 

ନା ତୁମେ ବି ବୁଝୁଛ ମୋ ଭିତରକୁ 

 ତୁମକୁ ମଧ୍ୟ ମୋ ସ୍ମୃତି ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ କରୁଛି ।

ଜାଣ ମୋତେ କିନ୍ତୁ ଏମିତି ହିଁ ଲାଗୁଛି ଯେମିତିକି ମୁଁ

 କ୍ଲାନ୍ତ ପ୍ରଜାପତିର ସ୍କେଲ ନେଇ 

 ମୋ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ବୟସ ମାପୁଛି

ନିରିଖେଇ ଦେଖ ଥରେ ତୁମେ

 ତୁମକୁ ବିଗତ ଦିନର ଦାମ ମାଗୁଛି ।