ରାଜକୁମାରୀ

 

ନିସ୍ତବ୍ଧ ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ 

ଅର୍ଦ୍ଧ ଜହ୍ନ ଆଲୁଅର ଛିଟା

ତା ଦେହରୁ ରିଫ୍ଳେକ୍ସ୍ ଆସିଲେ 

ବେସ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା ।

 

ବିଲକୁଲ ଚିକ୍-ମିକ୍ ମୁହଁ

ହସ-ହସ ଗୋଲ ଚେହେରା

ପ୍ରଜାପତି ରଙ୍ଗର ପୋଷାକ

ମନକୁ ଉଚ୍ଛନ୍ନ କରୁଥିଲା ।

ରାଜକୁମାରୀର ଉପସ୍ଥିତି

ତା ଆଖି ଡୋଳାର କଜଳ ଗାରେ

ଲେଖା ଅଜସ୍ର ପ୍ରେମ କବିତା

ପଢ଼ିଲେ ପ୍ରେମାକ୍ତ କରୁଥିଲା ।

ପାହାନ୍ତିଆ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଆଗମନେ

ସମୟର ଚାରି ଘଡ଼ି ବେଳାରେ

ତା'ର ପର ଥିଲା କି କେଜାଣି

ଉଡ଼ି ଯିବାକୁ ସାହସ କରୁଥିଲା ।

ଅସମ୍ଭବ ସ୍ବପ୍ନର ପ୍ରମାଣ ଖୋଜିଲି

ତା ଡେଣାର ପର ଝଡି଼ଥିବ ନିଶ୍ଚୟ

ହଠାତ୍ ଆଖି ପଡିଲା ଟେବୁଲ ଉପରେ 

ଦୁଆତ ଭିତରେ ଥିଲା ଧଳା ପର 

ସେ ପର ପ୍ରେମ ବୟାନ କରୁଥିଲା ।