ପୁଣ୍ୟ ଭାରତ ଭୂଇଁ

ସାଗର ଗାଉଛି ଜାତୀୟ ସଗୀଂତ 

   ଲହଡି ଉଡାଏ ବାନା

ଉପ କୂଳେ ଲେଖା ଭାରତର ଭାଗ୍ୟ

    ଅନାରେ କାଳିଆ ସୁନା ।

ତାରା ମାନେ ସବୁ ଆକାଶ ଛାତିରେ

    ମିଟି ମିଟି ଛନ୍ତି ଚାହିଁ

ଝାପସା ଝାପସା ଅନ୍ଧାରରେ କେହି

    ହେଉ ଥିଲେ କୁହା କୁହି ।

ଆଦ୍ୟ ବେଦ ମନ୍ତ୍ର ଓଃକାର ଝକାଂର 

   କରେ ତାର ଉପାସନା

ସକାଳ ସୁରୁଜ ହସି ହସି ଆଜି

   ପୂରୁବୁ ଆସନ୍ତି ଉଈଁ ।

ନବ ପଲ୍ଲବୀତ ଗଛ ପତ୍ରେ ପକ୍ଷୀ  

   କି ସୁରେ ଉଠନ୍ତି ଗାଇ

ଭରି ଦେଉ ମନେ ସକଳ ପ୍ରାଣରେ

  ଶୁଭ ନୁଆ ଉନ୍ମଦନା।

ମହାନ ମୋର ଏ ଭାରତ ଭୂଇଁରେ

   ମିଳନର ଜୟ ଗାନ

ତମସା ଆଡେଇ ଉଦ୍ ଭାସିତ କିଏ

   କରେ ଏ ମହା ମିଳନ

ସମସ୍ତଙ୍କ କଣ୍ଠୁ ଝରି ଆସୁ ଆଜି

 ତୋଳି ନୁଆ ମୁରୁଛନା।