Library
Profile
ପ୍ରପଞ୍ଚ ପଳାତକ
ପ୍ରପଞ୍ଚ ପଳାତକ
ମରେ ନାହିଁ କେହି
ବିରହ ପ୍ରେମରେ
ବିଫଳ ଜ୍ୱାଳାରେ
କେବଳ ହତ୍ୟା ହେଉଥାଏ
କିସ୍ତିରେ କିସ୍ତିରେ
ଅଦୃଶ୍ୟ ଉକ୍ତିରେ
ତରେ ନାହିଁ କେହି
ସ୍ମୃତିର ଝାସକୁ
ଡରେ ନାହିଁ କେହି
ପଙ୍କିଳ ପ୍ରେମକୁ
ହାରେ ନାହିଁ କେହି
ବେଦନା ବିଳାପକୁ
ସରେ ନାହିଁ କେହି
ଚିତ୍କାର ସିତ୍କାରକୁ
ଜଳେ ନାହିଁ କେହି
ନିରୋଳା ପ୍ରହରେ
ଡରେ ନାହିଁ କେହି
ରାତ୍ରୀର କୋଳରେ
ବଞ୍ଚେ ନାହିଁ କେହି
ନିଃଶ୍ୱାସେ ପ୍ରଶ୍ଵାସରେ
କଷ୍ଟ ଭୋଗୁଥାଏ
ଚେତନା ପରଶରେ
ଉତ୍କର୍ଷ ଭାବନା ବିଶ୍ଵାସରେ
ମରୁଥାଏ
ଭିତରେ ଭିତରେ
ଝୁରୁଥାଏ
ନିତି କର୍ମ ଜଞ୍ଜାଳରେ
ଭାବୁଥାଏ
ଅନ୍ତରେ ଅନ୍ତରେ
ଖୁଣ୍ଟୁଥାଏ
ପ୍ରତି ନିରୋଳା ଅନ୍ତରେ
ହସୁଥାଏ
ଉପରେ ଉପରେ
ଲାଗୁଥାଏ ସୁସ୍ଥ ସବଳ ଶରୀରା
ଗଳୁଥାଏ
ଭିତରେ ଭିତରେ
ଦୁସ୍ଥ ନି
8ର୍ବଳ ଦୁର୍ବଳ ମରା
ଯେମିତି ଫୁଲ ଫଗୁଣର ଦୋଳିରେ
ଝୁଲୁ ଝୁଲୁ
ହଠାତ୍ ଛିଡି ପଡିଗଲା ଅଗ୍ନି ପଟଳ ପରା
ସତରେ ପ୍ରେମରେ ପ୍ରତ୍ୟାଖାନ
ସତରେ ସ୍ନେହରେ କୁତ୍ସାରଟନ
ବିଷକୁମ୍ଭ ପୟୋମୁଖ ପରି
ଉପରେ ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ମନ ପବନ
ଭିତରେ ସୁଖି ସାରିଲାଣି ଅଙ୍କୁର ଆଗମନ
କଥାରେ କହନ୍ତି
ମୃତ୍ୟୁ ହିଁ କଠୁର ସତ୍ୟ
ଶେଷ ଯାତ୍ରାର ନିଷ୍ଠୁର ମହାସତ୍ୟ
ମାତ୍ର ନିତିଦିନ ଭାବିବା ଆଉ ମରିବା
ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାରିଯିବା
ଜିତୁ ଜିତୁ ପାଦ ଖସଡି ଯିବା
ଜିତୁଥିବା ବାଜି ହାତରୁ ଖସି ପଳେଇବା
ଏମିତି ପରାଜୟ ଗ୍ଳାନିରେ ଦହଗଞ୍ଜ
ଶେଷ ମରଣ ଠାରୁ କିବା ପଳାତକ ପ୍ରପଞ୍ଚ
ଭାବିଲ ଦେଖି
ଜନ୍ମ ଅଛି ମାନେ ମରଣ ନିଶ୍ଚୟ
ନିତି ତିଳ ତିଳ ମରଣ ଭୋଗିବା
ସଞ୍ଜ ସକାଳେ ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ
ସପନେ ଶୟନେ ଗ୍ଳାନି ପରାଭବ
ଭୋଜନେ କର୍ମଣେ ବିରହ ଜାନ୍ତବ
କହ ଦହ କରେ ଅସୁମାରୀ
ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରି ଦଣ୍ଡ ଦେଉଥାଏ
ଯେସନ ଖଣ୍ଡା ଚୋଟରେ ହାଣୁ ଥାଏ
ଛାତି ତଳେ ସାଇତା ପ୍ରେମ ନଗରୀ
