ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, କାହାପାଇଁ ସାଜେ କବିତା,         

ପୁଣି କାହାର ମଥାର ଘୋଡଣୀ     

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ସାଜେ ସୁରକ୍ଷା କବଚ,               

ଲୋଭିଲା କରଇ ଚାହାଣି |

       

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, ଋତୁ ପରି ରଙ୍ଗ ବଦଳାଏ କେବେ   

ହଳଦିଆ, ନାଲି, ନୀଳ, କଳା,         

ସବୁଜ, ଗୋଲାପି, ଧଳା ରଙ୍ଗେ ଗୁନ୍ଥା,             

ଚୁମୁକି,ପଥର ନିଳୋତ୍ପଳା   | 

       

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, ସହ୍ୟକରିଥାଏ ଖରା,ବର୍ଷା, ଶୀତ    

ସୁରକ୍ଷିତ କରେ ମିତଣୀ,            

 ଧୂଳି ଧୂସରକୁ ଧାରଣ କରିଣ,                     

 ବାଢିଦିଏ ଶୋଭା ବାରେଣୀ |

     

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, ଲମ୍ବା ଚାରିହାତ,ପ୍ରସ୍ଥ ଦୁଇ ହାତ   

ତଥାପି ମହତ କରେ ସୁରକ୍ଷିତ,   

ମଥାରେ ରହିଲେ ବଡ଼ଲୋକ ଆଗେ,               

ହୋଇଥାଏ ପ୍ରିୟା ଗୌରାବାନ୍ୱିତ  |

 

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, ପରିଚୟ ଦିଏ ସେ ସହଧର୍ମିଣୀ        

 ଅଟେ କାହା ପ୍ରିୟ ମିତଣୀ,          

ମଥାରେ ରଖିଲେ ନିଶ୍ଚୟ ଜାଣିବ,                 

ସାଜିଛି ସେ କାହା ଘରଣୀ  |

      

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ,ଅତିମନଲୋଭା,କରେଆନ୍ଦୋଳିତ     

ତା ପ୍ରିୟ ଜନର ଚାହାଣି,              

ଏକ କଲ୍ଲୋଳ ଭରିଦିଏ ହୃଦୟରେ,               

ସାଜେ ସେ ପ୍ରିୟ ପଲ୍ଲବିନି  |

        

ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ,ଉଡିଗଲେସିଏ କବିର ମନରେ      

 ଗଢି ଉଠେ କାବ୍ୟ କବିତା,           

 ପ୍ରିୟାର ଓଢଣୀ, ଜାଣିଛି ତାହାର ଏକ ମାତ୍ର ସାଥୀ    

 ସକଳ କଲ୍ୟାଣୀ ଦୁହିତା  |

           

ଆଜି ହଜିଯାଇଛି ସେ ପ୍ରିୟ ଭାବନା, ଜାଗୃତ           

 ପ୍ରିୟାର ମଥାର ଓଢଣୀ,          

 ତଥାପି ହଜିନି ଶାଳୀନତା ଭରା ହୃଦୟର           

 ଭାବ ତରଙ୍ଗିନୀ    |