ପ୍ରେମ ସତ୍ୟ,ଶିବ, ସୁନ୍ଦର

-

କେତେ ଦୂରେ ଚାନ୍ଦ ଜଳେ କୁମୁଦିନୀ ପ୍ରେମ

ଅଭିନ୍ନ ଅଟେ ଶାଶ୍ଵତ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ

ସରସୀ ରେ ସରୋରୁହ ଆକାଶେ ସୂରୁଯ

ଅଭେଦ୍ୟ ପ୍ରେମ ତାଙ୍କର ବୁଝିବା ଦୁର୍ବୋଧ୍ୟ ।

ମେଘମାଳା ଦୃଶ୍ୟେ ଶୂନ୍ୟେ ବନରେ ମୟୂର

ପ୍ରେମଭୋଳେ ନୃତ୍ୟ କରେ କାହିଁ ପଟାନ୍ତର ।

ଫୁଲ ଫୁଟେ ହସେ ରସା ମଧୂ ସଉରଭ

ପ୍ରେମଭରେ ପ୍ରଜାପତି ମହୂମାଛି ଭୃଙ୍ଗ ।

ଶୋଷେ ମଧୂରସ ପୁଣି ଫୁଲେ ଫୁଲେ ଚୁମେ

ଅଚିନ୍ତ୍ୟମାନ ଏ ପ୍ରେମ ପରାଗ ସଂଗମେ ।

ଅରୁଣ କିରଣ ରେଣୁ ବାୟସ ବସା ରେ

ପ୍ରଥମ ସ୍ପର୍ଶେ ପ୍ରେମରେ ଗୀତେ ଡେଣାଝାଡେ ।

କୃଷ୍ଣ ପ୍ରେମେ ରାଧା ଯେହ୍ନେ ଶିବ ଯୋଗମାୟା

ବେଦପତି ବେଦ ମାତା ସତୀ ଅନୁସୂୟା ।

ସତ୍ୟ, ଶିବ,ସୁନ୍ଦର ସେ ଅଟେ ଚିରନ୍ତନ  

ପ୍ରେମ ଫଲ୍ଗୁ ନଦୀ ଜଳେ କର ପ୍ରେମି ସ୍ନାନ ।