ପ୍ରଭାତ

ପ୍ରଭାତ ଅଟଇ ଜାଗ୍ରତ ପ୍ରହରୀ

ସୁପ୍ତତାକୁ ଦୂର କରେ,

ଜାଗ୍ରତ ମଣିଷ ପାଏ ନାହିଁ ଦୁଃଖ

ସୁପ୍ତ ମଣିଷଟି ମରେ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ସେହି ସୁନେଲି କିରଣ

ଶକ୍ତି ସଞ୍ଚାରିତ କରେ,

ଆଳସ୍ୟକୁ ସେ ଯେ ସଦା ଦୂର କରି

କର୍ମ ଶରୀରରେ ଭରେ ।

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର କୁସୁମ ସୁରଭେ

ମନକୁ ଆନନ୍ଦ କରେ,

କୋଳାହଳ ହୀନ ଶାନ୍ତ ପରିବେଶ

ମନରେ ପ୍ରଶାନ୍ତି ଭରେ ।

ଯୋଗୀ ଋଷୀ ମୁନି ସାଧକ ମାନଙ୍କ

ଏହାଯେ ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ସମୟ,

ସାଧନା ବଳରେ ସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରି

ଦେଶକୁ ଦିଅନ୍ତି ବିଜୟ ।

ବର୍ଜ୍ୟବସ୍ତୁ ସବୁ ନିଷ୍କାସନ କରି

ଶରୀରକୁ ଶୁଦ୍ଧ କରୁ,

ଦୁନିଆରେ ଆମେ ଭଲ କାମ କରି

ଦେଶକୁ ଯଶ୍ଵସୀ କରୁ ।

ହେ ପ୍ରଭାତ ତୁମେ ସବୁବେଳେ ରୁହ

କେବେ ଛାଡି ଯାଅ ନାହିଁ,

ସଦା ଆଶୀର୍ବାଦ ରହୁ ଆମ୍ଭ ପାଶେ

କରୁଛି ମିନତି ମୁହିଁ ।