ପଞ୍ଚନଦୀ

ପଞ୍ଚ ଦୁଃଖନଦୀ ବହେ ସମାଜରେ ସୁଖତକ ନିଏ ଧୋଇ,

ହିଂସା କ୍ରୋଧ ଭୟ ହତାଶା ଓ ଈର୍ଷା ନାଚନ୍ତି ଲହଡ଼ି ହୋଇ |

ବେକାରି ଗରିବୀ ରୋଗ ସେ ନଦୀରେ ପହଁରି ଆସନ୍ତି ଧାଇଁ,

ନିରୀହ ମଣିଷ ତାଙ୍କ କବଳରେ ପଡ଼େ ବଳେବଳେ ଯାଇ |

ନୂଆ ପଞ୍ଚନଦୀ ଖନନ ଯୋଜନା କରିଲେ ହୋଇବା ସୁଖୀ,

ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରେମ ତ୍ୟାଗ ନ୍ୟାୟ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କ ନାମ ଲେଖିଦେବା |

ସହନଶୀଳତା ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ଭାବ ଉଦୟ ହେବ ହୃଦୟେ,

ଦୁଃଖର କାରଣ ରହିବନି ଆଉ ରହିବା ସବୁ ନିର୍ଭୟେ |