ଫଗୁଣର ରଂଗ

ପୀରତି ରଂଗ ଖେଳିଲା ଦିନରୁ

  ଭୁଲିଛି ରଂଗର ହୋଲି

ମନର କଥାକୁ କହିବନି ରାଧା

   ମାଆ ଯଶୋଦା ଦେବେ ଗାଳି ।।

ରଂଗ ପିଚକାରୀ ଧରିଲେ ରାଧାଲୋ

   ତୋ ଗୋରା ଦେହରେ ଦେବି ମୁଁ ବୋଳି

ଗୋପ ଗୋପାଳୁଣି ଆସିଯିବେ ଚାଲି

   ଲାଗିଯିବ ପୁଣି ତା ସାଙ୍ଗେ କଳି ।।

ପୀରତି ରଂଗଠୁ ହୋଲିର ରଂଗରେ

   କାଳି ପଡିଯିବ ତୋ ଦେହ ଗୋରା

ରାଧା ରାଧା ବେଲି କିଏ ବା ଡାକିବ

   ତୋତେ କି ଲାଗିବ ତା'ଠୁ ତୋରା ।।

ମାଆ କାନେ ଯଦି କଥାଟା ପଡିବ

   ଦେବକି ଆଉ ସେ ମତେ ଲହୁଣି

ଧନମାଳୀ ବୋଲି ଡାକ ଶୁଣିବିନି

   ରଂଙ୍କ ରତନ ମୁଁ ମଉଡ ମଣି ।।

ତମ ସାଥେ ମୋର ଏହି ଭାବ ଥାଉ

    ତମେ ଥାଅ ହେଇ ରାଧା

ଓଗାଳ ଡାକରେ ପେଟ ପରୁଥାଉ

    ଗଉଡ ପୁଅ (ମୁଁ ) ଗୋବିନ୍ଦା ।।