ଓଢ଼ଣୀ

କିଛି ସୂତା ଆଉ ଟିକେ ପରିଶ୍ରମରେ

ତିଆରି ଖଣ୍ଡେ କପଡାରେ

କେତେବେଳେ ସାଧାସିଧା ସରଳ

କେତେବେଳେ କୋଟିକମ

ରଙ୍ଗୀନ ଆଉ ସୁନା ଜଡ଼ା ରୂପ ତାର

ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ପଡ଼ିଲେ

ହୋଇଯାଏ ସିଏ ଓଢଣା

ସେଇ ଓଢଣା କେତେ ବେଳେ

ସମ୍ମାନ ଆଉ କେତେବେଳେ 

ସ୍ୱାଭିମାନ,ହିନ୍ଦୁ ନାରୀ ଏଇ ଓଢଣୀକୁ ନେଇ

ଗର୍ବ କରେ, ସଧବାର ସଙ୍କେତ

ବିବାହ ପରର ସଂସ୍କାର ର ପ୍ରତିବିମ୍ବ

ଏହାକୁ ବାଦ ଦେଇ ରହିହେବ ସମ୍ଭବ ତ,କିନ୍ତୁ ,

ଭଲ ଲାଗେ ଓଢଣୀ ମଥାରେ 

ସେତେବେଳେ ଭଲ ଲାଗେ 

ଗୁରୁ ଜନଙ୍କ ଆଗେ ,

ଦେବତାଙ୍କ ସାମନାରେ 

ପ୍ରାର୍ଥନା କଲାବେଳେ 

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତ ନିହାତି ଥାଏ 

ସେମିତିରେ ନିଜର ପରିଚୟ 

ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ସମାଜରେ

ଏଇଠି ତଥାଏ ନାରୀର ଗରୀମା

ଭୁଲୁଣ୍ଠିତ ହୁଏ ନାରୀର ସମ୍ମାନ 

ଏଇ ଓଢଣୀର ପତନରେ

ଆଧୁନିକା ନାରୀର ହୁଏନା ପସନ୍ଦ

ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରେ ତାର

ଦୀର୍ଘ ଉଡାଣରେ ନିଶ୍ଚିତ

ତଥାପି, ତଥାପି ଓଢଣୀର ଆବଶ୍ୟକତା

ଅଛି ଏ ସମୟରେ.........।