ନୂଆଁଖାଇ ଜୁହାର୍

ନୂଆଖାଇ ପରବ୍ ଏନ୍ତା ଆସୁ

ଯେନ୍ତା ଦୁଃଖି ଲୋକ୍ ବି ମୁଲକି ହସୁ

ଇ ହସିଟା ସମକିର ଓଠେ ଚମକି ପଡୁ

ଖାଲି ପେଟେ ଥିବାର୍ ମୁନୁଷ କେ

ଆଜିର୍ ଏନ୍ତା ଦାନା ମୁଠେ ମୁଠେ ମିଲୁ

ଇ ଦାନାଟା ତାର ଭୋକ୍ କେ ମାରି ଦେଉ

ହୀନ୍ ବୁଦ୍ଧି ଥି ବଁଚୁଥିବା ଲୋକ୍ କେ

ମାଁ ସମଲେଇ ଏକା ସବକ୍ ଶିଖାଉ ଥାଉ

ଇ ସବକ୍ ଥି ତାର୍ ମୁଡ୍ କେ ବନେ କରିଦେଉ 

ଭଲ୍ ଥି ଯେନ୍ ଅଁକରିଆ ହେଉଥିସି

ହେନ୍ତା ଲୋକର୍ ମନ୍ ସାଫ୍ ହେଇ ଯାଉ

ଇ ମନ ସାଫ୍ ସୁତରା ଥି ଦୁନିଆ ବଦଲି ଯାଉ 

ଜୁହାର୍ ଥି ରାଗ୍ ରୁଷ୍ କେ ମୁର୍ଛି ଦେଲେ

ଫେର୍ ଥରେ ନୂଆଁ ନୂଆଁ ଲାଗବା ସମିୟା

ଇ ସମିୟା ଥି ଯେ ବଦ୍ଲିଛେ ସେ ଫେର୍ ମିଶି ଯାଉ ।