ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ଶୃଗାଳ କଥା

ବିଲୁଆ ବଡ଼ ଚତୁର ପଇଡ଼ ମଧୁର

     ଗପଟିଏ ଶୁଣ ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ଶୃଗାଳର ll

ଅଗ୍ନାଅଗ୍ନି ବନସ୍ତରେ ବିନ୍ଧ୍ୟଗିରି ପାଶ

  ଶୃଗାଳ ଗୋଟିଏ ଭାଇ କରୁଥିଲା ବାସ ll

ସ୍ୱଭାବେ ଚଞ୍ଚଳ ସେହି ଅତୀବ ଚପଳ

   ବୁଲୁଥାଇ ନିତିଦିନ ଗ୍ରାମ ତୋଟାମାଳ ll

ଏକଦିନେ ବୁଲୁଁ ଧୋବିକୁଣ୍ଡେ ପଡ଼ିଗଲା

   ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ଶରୀର ତା ବିଚିତ୍ର ଦିଶିଲା ll

ଜଙ୍ଗଲରେ ଚାଲିଥିଲା ଦିନେ ପଶୁସଭା

  ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ବିଲୁଆଟି ଯାଇ ହେଲା ଉଭା ll

ସଭାରେ ଉଭା ଅଛନ୍ତି ପଶୁରାଜ ସିଂହ

  ବିଲୁଆ କହଇ ଦେଖ ଏ ଚିତ୍ରିତ ଦେହ ll

ତୁମ୍ଭ ମାନଙ୍କର ମୁହିଁ ରାଜା ହେବାପାଇଁ

  ସରଗରୁ ବିଧି ମୋତେ ଛନ୍ତି ପଠିଆଇ ll

ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ତହୁଁ ଜଙ୍ଗଲର ରାଜା

   ସର୍ବପଶୁ ମିଳି ତାଙ୍କ କଲେ ପାଦପୂଜା ll

ଏକ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ପଶୁଙ୍କ ସଭା ଚାଲିଥିଲା

   ହୁକେ ହୋ ହୁକେ ହୋ ବଣରୁ ଶୁଭିଲା ll

ସ୍ୱଭାବ ବଶରେ ରାଜା ନେଳିଆ ଶୃଗାଳ

  ସୁସ୍ଵରରେ ରଟିଦେଲା ହୁକେହୋ ଗୋଳ ll

ଆମ ରାଜା ଶୃଗାଳଟା ପଶୁ ଗଲେ ବୁଝି

   କହନ୍ତି ଏଇଟା ଗୋଟେ ମସ୍ତବଡ଼ ପାଜି ll

ଆସିଗଲେ ତହୁଁ ସବୁ ହାତେ ଯଷ୍ଠି ଧରି

   ପିଟିପିଟି ନେଳିଆକୁ ପକାଇଲେ ମାରି ll

ନୀଳ ବର୍ଣ୍ଣ ଶୃଗାଳର ଶେଷ ରାଜ ପଣ

   ସିଂହ ପୁଣି ସିଂହାସନ କରିଲେ ମଣ୍ଡନ ll

ଶିଶୁ ଗଳ୍ପଟିର ଏହା ନିଷ୍କର୍ଷ ରହିଲା

     କପଟାଚରଣ ଭାଇ ନକରିବ ଭଲା ll

କପଟ ଆଚରଣର ଦେଖିଲଟି ଫଳ

    କପଟରୁ ମଲା ନୀଳବର୍ଣ୍ଣର ଶୃଗାଳ ll