ନିଃସର୍ତ୍ତ

ଦେବ କି ମନ

ମନ ନେଇ

ସ୍ୱାର୍ଥ ନ ଥାଇ

କି ସର୍ତ୍ତ ବି ନ ଥାଇ

ବାଣ୍ଟିବ ଦରଦୀ ବାରତା

ବିନା ଆଶାରେ

ପୁଣି କହିବ ମଧୁର କଥା

ନିଷ୍କପଟ ମନରେ

ଆଉ ହୃଦୟରେ

ଚାଲିବ ହାତ ଧରି

ଜୀବନ ସାରା ବିନା ପ୍ରତ୍ୟାଶାରେ

ସହିବ କି କଷ୍ଟ

ଆଉ ପାଇବ ଭଲ

କରି ସଭିଙ୍କୁ ନିଜର

ବିନା ଦ୍ବିଧାରେ ଆଉ

ସ୍ୱଚ୍ଛ ମନରେ

ଦେଖିବନି ଦେହର ରଙ୍ଗ

କି ମାପିବ ନାହିଁ

ଧନୀ ଆଉ ଗରିବ ନିରୀହ ଜୀବନ

ତୁମ ମନର ତରାଜୁରେ

କରିବ କି ଦାନ

ଖଣ୍ଡିଏ କନା ଗରିବକୁ

ବିନା ଲୋଭେ

ଆଉ ନିଃସର୍ତ୍ତରେ

ଦେବ କି ମୁଠାଏ ଭାତ

ଭୋକିଲାକୁ

ନିର୍ଦ୍ୱନ୍ଦରେ

ବିନା ଆଶାରେ