ନିବିଡ଼ ସମ୍ପର୍କ

ପିଠି ଉପରେ ତୁମ ସେହି ସ୍ପର୍ଶାତୁର ଅଙ୍ଗରେ ଯେତେବେଳେ ଚୁମ୍ବନଟିଏ ଆଙ୍କିଦେଲି,

ସେତେବେଳେ ତୁମେ ଅନୁଭବ କଲ ପୁରୁଷ ସ୍ପର୍ଶର ଉତ୍ତେଜନା ।

ସିରସିରେଇ ଯାଇଥିଲା ତୁମ ଅର୍ଦ୍ଧ ଖୋଲା ବଦନ,

ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲନି, ଅନାବୃତ ହେଲ ।

ତୁମ ଶରୀରର ପ୍ରତିଟି ଅଙ୍ଗକୁ ଅପଲକ ନୟନରେ ଚାହିଁଥିଲି,

ତୁମ ଖୋଲା ବଦନକୁ ଆଖି ପୁରେଇ ଦେଖି ସାରିବାପରେ,

ଚେଷ୍ଟା କଲି କାମନାର ତୃଷ୍ଣା ତୁମ ଠାରେ ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ।

ତୁମେ ବି କାମନା ଓ ବାସନାରେ ଜର୍ଜରିତ ଥିଲ,

ତୁମ କାମନା ମୋତେ ଆଉଟିକେ ରୋମାଂଚିତ କଲା,

ଖୋଲା ବଦନ ଆଉ ଉଛୁଳା ଯୌବନକୁ ଦେଖି, କିଏ ବା ନିଜକୁ ନିଯନ୍ତ୍ରିତ କରିଥାନ୍ତା ?

ତୁମ ସମୁଦ୍ର ରୁପି ମୁକୁଳା ଦେହକୁ ମନ୍ଥନ କଲି,

ତୁମେ ବି ମନ୍ଥିତ ହେଲ, ମୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ।

ଅନେକ ଚେଷ୍ଟା ଆଉ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ପରେ ମୋ ଦେହରୁ ଅମୃତର ଧାର ନିଗିଡି ଗଲା,

ଅମୃତ ଲଭି ତୁମେ ତୃପ୍ତ ହେଲ,

ଶାନ୍ତ ହେଲା ଆମ ଶରୀର ରୁପି ଅଶାନ୍ତ ସାଗର ।