ନାୟିକା

ଚା କପର ଧୁମାୟୀତ ବାମ୍ଫ

ଭିତରେ ତମ ମୁହଁ

ଅସ୍ପଷ୍ଟ ମାତ୍ର ଚିରାଚରିତ 

ଘନ କୁହୁଡିରେ

ତମ ମୁହଁ ନର୍ତ୍ତକୀ ଛନ୍ଦପାତ

ଘନ ଅନ୍ଧକାରେ

ତମ ମୁହଁ ଦିଶେ ଅଭିଶପ୍ତ

ବର୍ଷା ଭିଜା ରାତ୍ରୀରେ 

ତନୁମନ ଅଶାନ୍ତ

ଏତେ ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନ ବା କାରଣର

ଉତ୍ତର ହୁଏତ ନିଶାଗ୍ରସ୍ତ

ମୁଁ ତ କାହାକୁ କହିନାହିଁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ପ୍ରଶ୍ନ ଭିତରେ ଉତ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ

ଦେଇନି ଉତ୍ତର ପଚାରିନି ଏଯାବତ୍

ତମ ମୁହେଁ ହସ କେବେ କାନ୍ଦ ଲାଳିତ୍ୟ

ଆଶା ଓ ନିରାଶାର ଅଭିସମ୍ପାତ

ମତେ ଦିଶେ ବାମ୍ଫରେ ତୁମ ମୁହଁ

ସତରେ କମ୍ପିତ ଯୁଗପତ୍

ତଥାପି ମୋ ଓଠ ଚା କପରେ ଧୁମାୟୀତ ।