ନାଥଙ୍କ କଥା

ତରୁ ଦେଲା ଦାରୁ ତହିଁରୁ ଦେବତା

ତୁମ ସନ୍ତାପ ହାରିବା ପାଇଁ ।

ସ୍ନାନ ବାହାନାରେ ବାହାରକୁ ଆସେ

କାନେ କାନେ କହିଯିବା ପାଇଁ ।।

ସବୁ ଉପଚାର ପୂଜା ଭୋଗଦ୍ରବ୍ୟ

 ଯାହାସବୁ ମୋ ପାଇଁ ଆଣିଛ ।

ତାକୁ ବାରେ ଦେଖି କୁହ ମୋତେ ଆଗେ

ପରିବେଶରୁ କେଉଁଟା ଛାଡିଛ ?

ସେହିସବୁ ଦ୍ରବ୍ୟ ଯାହାଠୁ ଆଣିଛ

ନିତ୍ୟ ସେହିଠାରେ ରହେ ମୁହିଁ ।

ପରିବେଶ ଭକ୍ତି ଯା ପାଶେ ରହୁଛି

ସଦା ତାହାର ଅନ୍ତରେ ମୁହିଁ ।।

ଚୁଆ ଚନ୍ଦନକୁ କସ୍ତୁରୀର ଲେପ

ନୀଳସାଗର ପାଇଡ଼ପାଣି ।

ମୋର ପିନ୍ଧାଲୁଗା ଫୁଲପତ୍ର ଶୋଭା

ପରିବେଶରୁ ମିଳଇ ପୁଣି ।।

ବେଶ ସଜାଇଲ ଗଣପତି ପୁଣି

ଦେଶେ ଯେ ଅଟେ ବିଚିତ୍ର ଜୀବ ।

ଅଗ୍ରପୂଜ୍ୟ ଯେବେ ଅନାଦର ପାନ୍ତି

କୋଉ ସଂସାର ଭଲେ ବଞ୍ଚିବ ?

ଜଗତର ନାଥ ନାମ ଧରିଅଛି

ସାରା ଜଗତ ପାଳିବା ପାଇଁ ।

ବସ୍ତୁଟିଏ ସାଜି ଖାଲି ବସି ନାହିଁ 

ବିଶ୍ୱବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ ରହିଛି ଛାଇ ।